-
241.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
242.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
243.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
244.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。 -
245.《白龙窟泛舟寄天台学道者》 唐·常建
夕映翠山深,余晖在龙窟。
扁舟沧浪意,澹澹花影没。
西浮入天色,南望对云阙。
因忆莓苔峰,初阳濯玄发。 -
246.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
小小游车四面红,美人花貌映玲珑。
随车更有郎行马,散入钟山十里松。 -
247.《对酒》 元·倪瓒
题诗石壁上,把酒长松间。
远水白云度,晴天孤鹤还。
虚亭映苔竹,聊此息跻攀。
坐久日已夕,春鸟声关关。 -
248.《过阴山和人韵》 元·耶律楚材
阴山千里横东西,秋声浩浩鸣秋溪。
猿猱鸿鹄不能过,天兵百万驰霜蹄。
万倾松风落松子,郁郁苍苍映流水。
六丁何事夸神威,天台罗浮移到此。 -
249.《奉和喜雪应制》 唐·许敬宗
山兼州表奇贶,閟竹应遐巡。
何如御京洛,流霰下天津。
忽若琼林曙,俄同李径春。
姑峰映仙质,郢路杂歌尘。 -
250.《成都运司西园亭诗·小亭》 宋·许将
翩然沟上亭,左右相映带。
修柟列翠幄,长松偃高盖。
地褊景逾宽,处约志弥泰。
谁知坐啸间,心游万物外。 -
251.《灵香阁》 宋·吕希纯
昔闻僧道开,清净本求佛。
谈经悟教藏,施药蠲众疾。
临嶂起重阁,最上构禅室。
灵香邈可继,壮丽固已轶。 -
252.《浣溪沙》 宋·王安中
宫缬悭裁翡翠轻。
文犀松串水晶明。
颭风新样称娉婷。
带笑缓摇春笋细,障羞斜映远山横。
玉肌无汗暗香清。 -
253.《点绛唇·石洞清寒》 宋·曹勋
石洞清寒,柳烟吹散松风静。
日华光映。
翠水环云径。
道境多闲,不是人间景。
谈清净。
道师歌咏。
花转云房影。 -
254.《慈济庵二首》 宋·留元崇
笑指星坛近斗傍,七松上映七星光。
黄龙洞口胡麻饭,不是神仙不得尝。 -
255.《九锁山十咏·翠蛟亭》 宋·吕同老
洄洑古涧深,蜿蜒层湍壮。
长年蓄飞泉,一決起豪宕。
高有百尺松,蓊郁蔽青障。
下有荇与萍,翠色映空旷。 -
256.《题邓真人遗址》 宋·王元
三千功满轻升去,留得山前旧隐基。
但见白云长掩映,不知浮世几兴衰。
松梢风触霓旌动,棕叶霜沾鹤翅垂。
近代无人寻异事,野泉喷月泻秋池。 -
257.《送赞律师归嵩山(一作无可诗)》 唐·清江
禅意归心急,山深定易安。
清贫修道苦,孝友别家难。
雪路侵溪转,花宫映岳看。
到时瞻塔暮,松月向人寒。 -
258.《摸鱼子·买陂塘旋栽杨柳》 元·马熙
买陂塘旋栽杨柳,梦中还理家务。
十年不到衡山麓,孤负楚云湘雨。
苹映渚。
渺杜若江蓠。 -
259.《木兰花慢 寿贞素克 强村丛书用善本书室藏钞》 元·舒逊
怪夜来南极,祥光炯炯中天。
恰先借新春,暂留残腊,为庆稀年。
弟兄垂垂白发,愿年年辉映棣楼前。
尊酒光摇□旭,炉熏细袅轻烟。 -
260.《拜石坛诗》 未知·袁华
眉山三苏宋儒宗,长公矫矫人中龙。
南迁儋耳西赤壁,文章光焰超洪濛。
快哉之亭雪初霁,领客登览山川雄。
自云平生不解饮,胡乃一举觥船空。