-
1.《青云干吕》 唐·王履贞
异方占瑞气,干吕见青云。
表圣兴中国,来王谒大君。
迎祥殊大乐,叶庆类横汾。
自感明时起,非因触石分。
映霄难辨色,从吹乍成文。
须使流千载,垂芳在典坟。 -
2.《游洞霄》 宋·聂兼善
吾闻洞霄山水妙天下,缭白萦青胜图写。
九重扃錀极深严,一岫宽闲更潇洒。
倚空天柱何孤高,诸峰罗立犹儿曹。
长松怪石入题品,金堂玉室供游遨。 -
3.《游洞霄和坡仙韵》 宋·史宗恺
水非凡浊石非顽,水石萦回九锁间。
游客步随清浪起,道人身似白云闲。
仙岩泉滴琼音碎,古木风轻宝盖翻。
共酌翠蛟亭上酒,翠光相与映红颜。 -
4.《洞霄宫》 宋·许开
珠宫梁柱太平年,福地从知接洞天。
曲槛一峰飞怪石,幽亭三峡迸流泉。
骊龙睡重时方旱,白鸥归来客欲仙。
殿上红云西日映,此身如在玉皇前。 -
5.《咏凌霄花》 宋·舒岳祥
凌空千尽走龙蛇,隐映柴门野老家。
拚把长缨縻落月,乱飘丹粉染晴霞。
猿猴升惯能收药,蝴蝶低飞不到花。
最爱豹林种处士,紫英香里岸乌纱。 -
6.《初入秦川路逢寒食》 唐·李隆基
洛阳芳树映天津,灞岸垂杨窣地新。
直为经过行处乐,不知虚度两京春。
去年馀闰今春早,曙色和风著花草。 -
7.《奉和喜雪应制》 唐·许敬宗
嵰州表奇贶,閟竹应遐巡。
何如御京洛,流霰下天津。
忽若琼林曙,俄同李径春。
姑峰映仙质,郢路杂歌尘。 -
8.《奉和同太子监守违恋》 唐·薛元超
储禁铜扉启,宸行玉轪遥。
空怀寿街吏,尚隔寝门朝。
北首瞻龙戟,尘外想鸾镳。
飞文映仙榜,沥思叶神飙。
帝念纡苍璧,乾文焕紫霄。
归塘横笔海,平圃振词条。
欲应重轮曲,锵洋韵九韶。 -
9.《赠三侍御》 唐·常建
高山临大泽,正月芦花干。
阳色薰两崖,不改青松寒。
士贤守孤贞,古来皆共难。
明君错甚才,台上飞三鸾。 -
10.《张天师草堂》 唐·常建
灵溪宴清宇,傍倚枯松根。
花药绕方丈,瀑泉飞至门。
四气闭炎热,两崖改明昏。
夜深月暂皎,亭午朝始暾。