-
1.《春从天上来·小序:会宁府遇老姬》 金朝·吴激
小序:会宁府遇老姬,善鼓瑟。
自言梨园旧籍,因感而赋此。
海角飘零,叹汉苑秦宫,坠露飞萤。 -
2.《春从何处来》 唐·白行简
欲识春生处,先从木德来。
入门潜报柳,度岭暗惊梅。
透雪寒光散,消冰水镜开。
晓迎郊骑发,夜逐斗杓回。
淑气空中变,新声雨后催。
偏宜资律吕,应是候阳台。 -
3.《春从沙碛底》 宋·王安石
春从沙碛底,转上青天际。
霭霭桑柘墟,浮云变姿媚。
游人出暄暖,鸟语辞阴翳。
心知归有日,我亦无愁思。
所嗟独季子,尚客江湖澨。
万里卜凤凰,飘飘何时至。 -
4.《生查子·春从何处归》 宋·晏几道
春从何处归
试向溪边问
岸柳弄娇黄
陇麦回青润
多情美少年
屈指芳菲近
谁寄岭头梅
来报江南信 -
5.《春从天上来(己亥春,复回西湖,饮静传董高士楼,作此解以写我忧·)》 宋·张炎
海上回槎。
认旧时鸥鹭,犹恋蒹葭。
影散香消,水流云在,疏树十里寒沙。
难问钱塘苏小,都不见、擘竹分茶。 -
6.《春从天上来 次南金早春韵》 元·邵亨贞
九陌香泥。
正楚馆欺寒,袅袅春鸡。
两行帘底,银烛千枝。
花市笑语声齐。 -
7.《春从天上来 会宁府遇老姬,善鼓瑟,自言梨》 金朝·吴激
海角飘零。
叹汉苑秦宫,坠露飞萤。
梦里天上,金屋银屏。
歌吹竞举青冥。 -
8.《春从天上来·日月高奔》 宋·无名氏
日月高奔。
这奥妙机,尘世难闻。
太一壶中,清江谷口,芝草发兰薰。
看金莲佳景,吐庆云、开显生门。 -
9.《春从天上来·乐道安贫》 宋·无名氏
乐道安贫。
叹自古英雄,林下无人。
满堂金玉,谓授儿孙。
毕竟与属亲。 -
10.《春从天上来 祝一齐大参寿》 元·许有壬
自古英雄。
试倒指,谁能廊庙雍容。
相君此遇,风虎云龙。
光掩前后诸公。