-
121.《点绛唇(西池桃花落尽赋此)》 宋·周紫芝
燕子风高,小桃枝上花无数。
乱溪深处。
满地飞红雨。
唤得春来,又送春归去。
浑无绪。
刘郎前度。
空记来时路。 -
122.《青玉案》 宋·李弥逊
杨花尽做难拘管。
也解趁、飞红伴。
骢马无情人渐远。
沙平浅渡,雨湿孤村,何处长亭晚。
欲凭桃叶传春怨。
算不似、斜风倩双燕。
纵得书来春又换。
只将心事,分付眉尖,寂寞梨花院。 -
123.《阳春》 宋·杨无咎
蕙风轻,莺语巧,应喜乍离幽谷。
飞过北窗前,递晴晓,丽日明透翠帏縠。
篆台芬馥。
初睡起、横斜簪玉。 -
124.《醉落魄(春云)》 宋·李石
天低日暮。
清商一曲行人住。
著人意态如飞絮。
才泊春衫,却被风吹去。
朝期暮约浑无据。
同心结尽千千缕。
今宵魂梦知何处。
翠竹芭蕉,又下黄昏雨。 -
125.《谒金门》 宋·李流谦
春又晚。
杨柳晓莺啼断。
落尽残红余片片。
风狂都不管。
作客惟嫌酒浅。
未敌闲愁一半。
人与青山谁近远。
可怜春梦短。 -
126.《木兰花慢(看春有感)》 宋·吕胜己
平生花恨少,又那得、酒中愁。
自禅板停参,薄团悟罢,身世忘忧。
南柯旧时太守,尽当年、富贵即时休。
莫羡痴儿小子,心心念念封候。 -
127.《南歌子(早春)》 宋·赵长卿
春色烘衣暖,宫梅破鼻香。
尽驱和气入兰堂。
又是轻云微雨、下巫阳。
酒带欢情重,醺醺气味长。
晚来拂拭略梳妆。
笑指一钩新月、上回廊。 -
128.《天仙子》 宋·刘过
彩笔恹恹慵赋咏。
斗草闲来寻小迳。
西园春事只供愁,当好景。
成孤另。
春又那知人欲病。
洗尽残妆临晚镜。
淡玉一团浆水莹。
强持檀板近芳樽,云遏定。
君须听。
低唱月来花弄影。 -
129.《浣溪沙》 宋·黄机
流转春光又一年。
春愁尽日两眉尖。
草草幽欢能几许,已天边。
会得音书生羽翼,免教魂梦役关山。
帘卷落花千万点,雨如烟。 -
130.《汉宫春(次方时父元夕见寄)》 宋·赵以夫
投老归来,记踏青堤上,三度逢君。
寒窗冷淡活计,明月空尊。
红红白白,又一番、春色撩人。
谁信道,闲中天地,园林几见成尘。 -
131.《贺新郎(春感)》 宋·吴潜
笑口开能几。
把年年、芳情冶思,总抛闲里。
桃杏枝头春才半,寒食清明又是。
但岁月、飙飞川逝。 -
132.《沁园春(送宗人景召游姑苏)》 宋·陈人杰
世路如秋,万里萧条,君何所之。
想鲈乡烟水,尚堪垂钓,虎丘泉石,尽可题诗。
橙弄霜黄,芦飘雪白,何处西风无酒旗。
经行地,有会心之事,好吐胸奇。 -
133.《沁园春(和何逢原见寿)》 宋·何梦桂
老去无心,看尽青山,山前暮云。
问重来海燕,乌衣安在,乍归辽鹤,华表空存。
世路悠悠,风尘渺渺,白发相催乌兔频。
浮生事,算天涯海角,谁是闲人。 -
134.《汉宫春(岁尽得巽吾寄溪南梅相忆韵)》 宋·刘辰翁
疏影横斜,似故人安道,只在前溪。
年年望雪待月,漫倚吟矶。
千红万紫,到春来、也是寻思。
君不见,永阳江上,残梅冷两丝丝。 -
135.《一萼红(丙午春赤城山中题花光卷)》 宋·王沂孙
玉婵娟。
甚春余雪尽,犹未跨青鸾。
疏萼无香,柔条独秀,应恨流落人间。
记曾照、黄昏淡月,渐瘦影、移上小栏干。 -
136.《绛都春》 宋·蒋捷
春愁怎画。
正莺背带雪,酴醿花谢。
细雨院深,淡月廊斜重帘挂。
归时记约烧灯夜。 -
137.《斗婵娟(春感)》 宋·张炎
旧家池沼。
寻芳处、从教飞燕频绕。
一湾柳护水房春,看镜鸾窥晓。
晕宿酒、双蛾淡扫。 -
138.《摸鱼儿(春雪客中寄白香岩、王信父)》 宋·张炎
又孤吟、灞桥深雪,千山绝尽飞鸟。
梅花也著东风笑,一夜瘦添多少。
春悄悄。
正断梦愁诗,忘却池塘草。 -
139.《沁园春》 宋·刘将孙
沁园春二阕,不能如公哨遍之变化,又局于韵字,不能效公用陶诗之精整,姑就本语,捃拾排比,粗以自遣云
壬戌之秋,七夕既望,苏子泛舟。
正赤壁风清,举杯属客,东山月上,遗世乘流。
桂棹叩舷,洞箫倚和,何事呜呜怨泣幽。 -
140.《春草碧》 宋·万俟咏
又随芳绪生,看翠霁连空,愁遍征路。
东风里,谁望断西塞,恨迷南浦。
天涯地角,意不尽、消沉万古。
曾是送别长亭下,细绿暗烟雨。