-
181.《送滕教妇二首》 宋·陈淳
驿道芬菲春气柔,征蹄去去不容留。
俯辞南国抠衣佩,直向端门拜冕旒。
璧沼从知新训导,石渠旋复细刊雠。
泽民致主渊源学,那或浮沉逐悲流。 -
182.《解职妇题主簿轩壁》 宋·陈淳
偶然寓兴五山阴,可叹颓波日转深。
鼓瑟齐门莫同调,舞韶郑侧鲜知音。
归寻旧径扫新榻,从整遗编理素琴。
惟有春秋知罪我,外余横直一何心。 -
183.《春日杂兴五首》 宋·陈棣
春色遽如许,春愁一望赊。
帘低宜著燕。
柳暗欲藏鸦。
鸠妇催疏雨,蜂臣趁落花。
只愁清景促,无计驻曦车。 -
184.《题思妇》 宋·陈杰
碧天无过雁,芳草静游人。
深院绿云晓,满阶红雨春。
钗鸾慷照影,箫凤暗栖尘。
邻女焉知事,终朝学美矉。 -
185.《蚕妇辞》 宋·陈普
东邻采桑妇,西邻养蚕女,年年役役为蚕苦。
桐花如雪麦如云,鸣鸠醉椹叫春雨。 -
186.《穷冬积雪闵织妨妇》 宋·陈文蔚
长哦豳人诗,九月欲授衣。
方当流火辰,先已戒其期。
当春非不蚕,入夏非不丝。
一寸不上身,止为忧啼饥。 -
187.《春雨甲子而润泽不违时夏已更秋方虑乾涸一夕》 宋·杜范
甲子谣言未足听,沛然甘泽以时行。
平田不耕开渠水,野老谁思逐妇声。
黄倒积云承露重,青翻长浪簸风轻。
贱夫一饱诚为幸,更祝倾河洒甲兵。 -
188.《春雨不已甚忧蚕麦二首》 宋·方回
提篮彩叶雨淋淋,蚕妇无言恨自深。
绮陌惜花小儿女,愁眉相似不同心。 -
189.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
190.《惜春长句》 宋·葛绍体
去年花开春日和,行嗅香蕊攀柔柯。
今年花开烟雨愁,坐见落英填污沟。
世事翻覆故应尔,天工卷舒亦如此。
曷不长教四时好,却令二月春草草。 -
191.《至元重光单阏之岁春正月陇西郡太夫人介寿八》 宋·陆文圭
断机碎锦缬,短髻剪青丝。
分勤谢师友,老妇得佳儿。
长宦客四方,鹤发在高堂。
安得凌风翼,高飞至母傍。 -
192.《马郎妇赞》 宋·释法薰
声色纯真,见闻不碍。
宴坐经行,得大自在。
脚头脚底黑漫漫,又逐春风妇马郎。 -
193.《蚕妇叹》 宋·释文珦
吴侬三月春尽,蚕已三眠蚕正饥。
家贫无钱买桑餧蚕不生丝。
妇姑携篮自相语,谁知我侬心里苦。 -
194.《征妇词》 宋·释文珦
第一伤心是别离,别来三度寄征衣。
更嫌春梦无凭准,梦里言归又不归。 -
195.《退之谓以鸟鸣春往往为以夏鸣耳古人麦黄韵鹂》 宋·舒岳祥
麦熟即快活,汝不食麦空饶舌。
前时斗粟银百星,老农无银色菜青。
此鸟年年啄草子,今年草根救人死。
鸟无所食饥奈何,见人食麦喜且歌。 -
196.《浣纱妇》 宋·舒岳祥
修竹柴门向山路,晴日满溪春欲莫。
浣纱少妇不知寒,两脚如霜下滩去,少年闲倚青梅树。 -
197.《商人妇》 宋·宋无
日日湖南望,望夫夫未回。
无情春水恨,只送别船来。 -
198.《皇太后合春帖子六首》 宋·苏颂
蓬莱殿里春开宴,长乐宫中帝奉亲。
妇顺母慈流美化,万方歌颂赞娥莘。 -
199.《节妇吟》 宋·苏籀
君不见迥妙殊怜世绝尘,脱足褰帷韫玉人。
藕丝帖体沈香熨,清瘦纤柔伤九春。
勒芳戢翠妍无偶,啧啧拳拳徐叩叩。
洁馁何尝羡汙饫,令淑专贞绝难有。 -
200.《和答司马宜春逆》 宋·孙应时
纷纷市道交,势利争攫取。
煌煌鼎食家,声色自缠纠。
畸人固寂寞,蓬藋侵瓮牖。
春时步虚曲,植杖话农亩。