-
101.《赵成伯家有姝丽仆忝乡人不肯开樽徒吟春雪谨》 宋·苏轼
绣帘朱户未曾开,谁见梅花落镜台。
试问高吟三十韵,?俗云检验死秀才衣带上,有诗三十韵。
?何如低唱两三杯。
?世传陶谷学士买得党太尉家故妓,遇雪,陶取雪水烹团茶,谓妓曰:“党家应不识此?”妓曰:“彼粗人安有此景,但能于销金暖帐下浅斟低唱,吃羊羔儿酒耳。 -
102.《乙未冬妇子病至春不已》 宋·王安石
天旋无穷走日月,青发能禁几回首。
儿呻妇叹冬复春,强欲笑歌难发口。
黄卷幽寻非贵嗜,藜床稳卧虽贫有。
二物长乖亦可怜,一生所得犹多苟。 -
103.《观陆士龙作顾彦先妇答夫二首有感韵》 宋·戴复古
鼠璞窃美名,冠玉假外观。
良人夸意气,下妾愁岁晏。
念君始行迈,雪岭梅初粲。
春风桃已红,光阴等飞弹。 -
104.《织妇叹》 宋·戴复古
春蚕成丝复成绢,养得夏蚕重剥茧。
绢未脱轴拟输官,丝未落车图赎典。
一春一夏为蚕忙,织妇布衣仍布裳;有布得着犹自可,今年无麻愁杀我! -
105.《答妇词》 宋·戴复古
江山阻且长,矫首乡关隔。
空闺泣幼妇,憔悴失颜色。
隐闵鹳鸣篇,寄彼西飞翼。
剥封览情素,既喜复凄恻。 -
106.《春日怀家》 宋·戴复古
细数平生事,何堪挂齿牙。
客游儿废学,身拙妇持家。
开甕尝春酒,租山摘早茶。
关心此时节,归兴满天涯。 -
107.《立春大雪,招亲友共春盘,坐上作》 宋·范成大
积雪锢万瓦,云容如死灰。
岂惟梅柳寒,小槽冰春醅。
东风乃多事,仍将六花来。
儿妇晓翻饼,呵手把一杯。 -
108.《暮春》 宋·陆游
掠面微风吹宿醒,送春空有不胜情。
风烟老尽王孙草,时听桑间小妇声。 -
109.《春晚杂兴》 宋·陆游
泽国固多雨,暮春犹薄寒。
儿童葺茶舍,妇女赛蚕官。
阅世年虽往,为农兴未阑。
穷途得一饱,亦足慰艰难。 -
110.《春晚即事》 宋·陆游
桑麻夹道蔽行人,桃李随风旋作尘。
煜煜红灯迎妇担,冬冬画鼓祭蚕神。 -
111.《春晚即事》 宋·陆游
龙骨车鸣水入塘,雨来犹可望丰穰。
老农爱犊行泥缓,幼妇忧蚕采叶忙。 -
112.《征妇怨效唐人作》 宋·陆游
万里安西久宿师,东风吹草又离离。
玉壼贮满伤春泪,锦字挑成寄远诗。
击虏将军方战急,押衣敕使尚归迟。
妆台宝镜尘昏尽,发似飞蓬自不知。 -
113.《山家暮春》 宋·陆游
行饭独相羊,扶藜过野塘。
晴光生蝶粉,暖律变莺吭。
美群儿竞,蚕饥小妇忙。
深知游宦恶,穷死勿离乡。 -
114.《数日暄妍颇有春意予闲居无日不出游戏作》 宋·陆游
小春花蕾索春饶,已有暄风入紫貂。
村路雨晴鸠妇喜,射场草绿雉媒娇。
苑边结客飞金勒,楼上谁家弄玉箫。
莫怪夕阳归独后,早梅唤我度溪桥。 -
115.《读唐人乐府戏拟思妇怨》 宋·陆游
一自门前征马嘶,此心常与断云西。
双飞空羡雉朝雊,独泣忍闻乌夜啼!辽海昼昏麈漠漠,杜陵春到草萋萋。
孤愁可为邻姬说,只有临樽醉似泥。 -
116.《晚春东园作》 宋·陆游
女郎花开春事阑,王孙草长思妇叹。
蜂酿蜜脾犹未熟,雨催梅颊已微丹。 -
117.《春雨》 宋·张耒
浪浪檐前雨,昼夜来不极。
青苔生空廊,蜗涎被四壁。
出门无所往,端居守笼翮。
鸣呼林中鸠,聒聒方自得。 -
118.《感春三首》 宋·张耒
我昔东行花始开,我自东归花半摧。
万红辞林卷风去,坐见锦绣蒙苍苔。
南山朝云鸠逐妇,日暮微雨萧萧来。
一春晴明苦难得,掩蔽风日知谁哉。 -
119.《正月二日探春》 宋·张耒
青春来几时,腊雪消未已。
苍茫陈根中,新绿已映趾。
高风变冰霜,和气从此始。
青芒缀蒲柳,红粒妆桃李。 -
120.《寒食日同妇子辈东园小宴》 宋·张耒
寒食无与乐,携孥宴小园。
青春积雨霁,白日万花繁。
时节悲江国,穷愁泥酒尊。
故乡终在眼,乐不得重论。