-
1.《水龙吟·春恨》 宋·陈亮
闹花深处层楼,画帘半卷东风软。
春归翠陌,平莎茸嫩,垂杨金浅。
迟日催花,淡云阁雨,轻寒轻暖。
恨芳菲世界,游人未赏,都付与、莺和燕。 -
2.《玉楼春·春恨》 宋·晏殊
绿杨芳草长亭路,年少抛人容易去。
楼头残梦五更钟,花底离愁三月雨。
无情不似多情苦,一寸还成千万缕。
天涯地角有穷时,只有相思无尽处。 -
3.《沁园春·恨》 清·郑板桥
花亦无知,月亦无聊,酒亦无灵。
把夭桃斫断,煞他风景;鹦哥煮熟,佐我杯羹。
焚砚烧书,椎琴裂画,毁尽文章抹尽名。
荥阳郑,有慕歌家世,乞食风情。 -
4.《最高楼(春恨)》 宋·毛滂
新睡起,熏过绣罗衣。
梳洗了,百般宜。
东风淡荡垂杨院,一春心事有谁知。
苦留人,娇不尽,曲眉低。 -
5.《江城子(春恨)》 宋·魏夫人
别郎容易见郎难。
几何般。
懒临鸾。
憔悴容仪,陡觉缕衣宽。 -
6.《柳梢青 春恨》 元·洪希文
问讯梨花,不知还解否,几番风。
雨打黄昏,泥香白雪,愁与谁同。
可堪凤懒莺慵。
飞不到、萧娘镜中。
望断碧山,恨迷芳草,春太匆匆。 -
7.《祝英台近(春恨)》 宋·吴淑姬
粉痕销,芳信断,好梦又无据。
病酒无聊,欹枕听春雨。
断肠曲曲屏山,温温沉水,都是旧、看承人处。
久离阻。 -
8.《春风袅娜(春恨·黄锺羽)》 宋·冯伟寿
被梁间双燕,话尽春愁。
朝粉谢,午花柔。
倚红阑故与,蝶围蜂绕,柳绵无数,飞上搔头。
凤管声圆,蚕房香暖,笑挽罗衫须少留。 -
9.《春恨》 宋·寇准
侵阶草色连朝雨,满地梨花昨夜风。
蜀魄不来春寂寞,楚魂吟夜月朦胧。 -
10.《春恨》 唐·韩偓
残梦依依酒力馀,城头画角伴啼乌。
平明未卷西楼幕,院静时闻响辘轳。 -
11.《春恨三首》 唐·钱珝
负罪将军在北朝,秦淮芳草绿迢迢。
高台爱妾魂销尽,始得丘迟为一招。
久戍临洮报未归,箧香销尽别时衣。
身轻愿比兰阶蝶,万里还寻塞草飞。
永巷频闻小苑游,旧恩如泪亦难收。
君前愿报新颜色,团扇须防白露秋。 -
12.《谒金门(春恨)》 宋·王平子
旧一纸。
小砑吴笺香细。
读到别来心下事。
蹙残眉上翠。
怕落傍人眼底。
握向抹胸儿里。
针线不忺收拾起。
和衣和闷睡。 -
13.《崔敷叹春物将谢恨不同览时余方为事牵束…不遇题之留赠》 唐·武元衡
九陌迟迟丽景斜,禁街西访隐沦赊。
门依高柳空飞絮,身逐闲云不在家。
轩冕强来趋世路,琴尊空负赏年华。
残阳寂寞东城去,惆怅春风落尽花。 -
14.《春江恨别》 唐·罗邺
望断长川一叶舟,可堪归路更沿流。
重来别处无人见,芳草斜阳满渡头。 -
15.《恨春迟(大石调)》 宋·张先
好梦才成又断。
日晚起、云亸梳鬟。
秀脸拂新红,酒入娇眉眼,薄衣减春寒。
红柱溪桥波平岸。
画阁外、落日西山。
不分闲花并蒂,秋藕连根,何时重得双眼。 -
16.《恨春迟(大石调)》 宋·张先
欲借红梅荐饮。
望陇驿、音信沈沈。
住在柳洲东岸,彼此相思,梦去难寻。
乳燕来时花期寝。
淡月坠、将晓还阴。
争奈多情易感,音信无凭,如何消遣得初心。 -
17.《恨春迟》 宋·欧阳修
欲借江梅荐饮。
望陇驿、音息沈沈。
住在柳州东,彼此相思,梦回云去难寻。
归燕来时花期浸。
淡月坠、将晓还阴。
争奈多情易感,风信无凭,如何消遣初心。 -
18.《清平乐(郑长卿资政惠以龙焙绝品·余方酿芗林春色恨不得持去戏有此赠)》 宋·向子諲
芗林春色。
杯面云腴白。
醉里不知天地窄。
真是人间欢伯。
风流玉友争妍。
酪奴可与忘年。
空诵少陵佳句,饮中谁与俱仙。 -
19.《江梅引·陌头杨柳恨春迟》 元·李治
陌头杨柳恨春迟。
被寒欺。
淡依依。
瘦损王孙,青琐小腰围。 -
20.《沁园春·不恨穷途》 宋·陈人杰
不恨穷途,所恨吾生,不见古人。
似道傍郭泰,品题季伟,舟中谢尚,赏认袁宏。
又似元之,与苏和仲,汲引孙子晁李秦。
今安在,但高风凛凛,坟草青青。