-
1.《冬不雪春苦雨外台为民心恻檄郡请祷於法轮应》 宋·王之道
谁令一日如三秋,仁人方念淮南州。
斯民忍饥望麰麦,积雨又有伤残忧。
冬温土燥生春瘴,半夜风声来枕上。
晓看飞雪欲堆檐,白马参差攒玉嶂。 -
2.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
小楼欲不怕泥行,春半曾无十日晴。
老眼看花如隔雾,只消卧听卖花声。 -
3.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
今年草草过清明,春莫曾无十日晴。
担上牡丹犹许见,城中浑不识莺声。 -
4.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
青梅未了已朱樱,春尽曾无十日晴。
稍欲出城问蚕麦,生愁城外杜鹃声。 -
5.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
湖头准拟赏新晴,雨过风号万马声。
宋玉未夸巫峡梦,杜陵翻作渼陂行。 -
6.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
读书听雨过三更,定是明朝又不晴。
就枕未鼾饥鼠出,掀书舐砚上灯檠。 -
7.《鹧鸪天·著意寻春苦未迟》 元·元好问
著意寻春苦未迟。
无情风雨妒芳期。
青楼天远无书到,绣被寒多只梦知。
云澹泞,月低迷。
洛阳山色见愁眉。
何时重解香罗带,细看春风玉一 -
8.《初春苦寒久不到双溪成长句书怀》 宋·王炎
老去颇多病,苦寒摧折之。
袍茧非不温,不能护清羸。
蒲团稳附火,蓄缩如冻龟。
西山有桃李,借问惟枯枝。 -
9.《中春苦雨书怀》 宋·李覯
春秋书大雨,三日已为霖。
如何方春时,终月常积阴。
淙空若泉泻,盪地成渊深。
曾无书夜别,顾恐山岳沈。 -
10.《仲春苦雨》 宋·张耒
仲春乃积雨,和景良未舒。
园林阻幽步,块坐守温炉。
中庭下水鸟,隙地长寒芜。
流红委花外,渟碧涨池余。 -
11.《春苦风雨》 宋·王洋
东君始造家,积累亦不细,一从潜阳兴,黄钟本根蒂。
二十四信风,以有此红翠,如何纵飘败,不作苞桑计。 -
12.《苦春霖作寄友》 唐·吴筠
应龙迁南方,霪雨备江干。
俯望失平陆,仰瞻隐崇峦。
阴风敛暄气,残月凄已寒。
时鸟戢好音,众芳亦微残。 -
13.《苦春霖作寄友》 唐·吴筠
应龙迁面方,霪雨备江干。
俯望失平陆,仰瞻隐崇峦。
阴风敛暄气,残月凄已寒。
时鸟戢好音,众芳亦微残。 -
14.《春晚苦雨》 宋·陆游
垂老卧村墅,余寒欺病身。
鸡犹未忘旦,雨欲不容春。
忽忽花时过,茫茫草色匀。
蓴丝已上市,一饭未伤贫。 -
15.《虞美人·花心苦被春摇荡》 元·元好问
花心苦被春摇荡。
粉艳娇相向。
隔帘微雨送幽香。
未羡寒梅,疏影月昏黄。
芳温一念何时忘。
笑了还惆怅。
无端开近宋东墙。
,真个晓人,情 -
16.《春日苦雨》 宋·王炎
桃花开时苦多雨,花似啼妆悄无语。
桃花谢时雨更多,奈此轻红委地何。
明年花似今年好,明年人胜今年老。
是谁留得长少年,对此不须空懊慷。
双飞燕子营新巢,舍后舍前穠绿交。
长须但为酿曲米,春色尚余红药梢。 -
17.《久苦春寒三月三日戏作俳体》 宋·方回
似惜残红未放稀,佳人怯试薄罗衣。
桃花水涨冰犹凝,燕子泥融雪更飞。
老去寻芳元自懒,病来吹霎不如归。
常嫌禊帖书清朗,尔许奇寒可浴沂。 -
18.《人日立春记苦雨无冰》 宋·方回
三十七日昼夜雨,中间一雪终无冰。
今日立春遇人日,问天肯晴天不应。
东南我记前庚子,徽城纸包馈杭米。
乞人抢夺人食人,旱极西湖乾见底。