-
1.《用前人韵招山行以春为期》 宋·文天祥
扫残竹径随人坐,凿破苔矶到处棋。
一水楼台开晓镜,万山花木领先春闱。
雪中便有回舟兴,林下岂无烧笋时。
莫待东风吹柳絮,眼穿笼鹤绕湖飞。 -
2.《商州进士张齐说将赴春闱以诗别冯中允冯君酬》 宋·王禹偁
风雪骑驴去入关,试期难伴贰车闲。
桃花好跃三门浪,芝草休寻六里山。
锡宴待吟春烂漫,旧房从锁石孱颜。
明年得意归来日,不见麻衣泣玉班。 -
3.《红窗迥》 宋·曹豳
春闱期近也,望帝乡迢迢,犹在天际。
懊恨这一双脚底。
一日厮赶上五六十里。
争气。
扶持我去,转得官归,恁时赏你。
穿对朝靴,安排你在轿儿里。
更选个、宫样鞋,夜间伴你。 -
4.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
5.《劝酒(以下见《文苑英华》)》 唐·白居易
昨与美人对尊酒,朱颜如花腰似柳。
今与美人倾一杯,秋风飒飒头上来。
年光似水向东去,两鬓不禁白日催。 -
6.《长安即事三首》 唐·徐夤
抛掷清溪旧钓钩,长安寒暑再环周。
便随莺羽三春化,只说蝉声一度愁。
扫雪自怜窗纸照,上天宁愧海槎流。 -
7.《送莫少虚赴省试》 宋·郭印
莫君江南佳公子,才华秀拔春兰馥。
少年意气壮虹霓,豪迈不入时人目。
酒量逡巡百盏空,诗锋顷刻千毫秃。
我从识面已忻慕,每恨往还心未熟。 -
8.《及第后上主司王起》 唐·姚鹄
三年竭力向春闱,塞断浮华众路岐。
盛选栋梁非昔日,平均雨露及明时。
登龙旧美无邪径,折桂新荣尽直枝。
莫道只陪金马贵,相期更在凤凰池。 -
9.《闻袭美有亲迎之期因以寄贺》 唐·陆龟蒙
梁鸿夫妇欲双飞,细雨轻寒拂雉衣。
初下雪窗因眷恋,次乘烟幰奈光辉。
参差扇影分华月,断续箫声落翠微。
见说春风偏有贺,露花千朵照庭闱。 -
10.《章频得解后之陕府谒严洪二從事》 宋·杨亿
春闱犹隔闰,逆旅苦栖遑。
忽尔游分陕,飘然出大梁。
食贫忧桂玉,策蹇冒风霜。
杏苑归期近,棠郊去路长。
幕中逢旧友,岁晚在他乡。
鸡黍且相对,休嗟髩发苍。 -
11.《寄题张法曹瞻云轩》 宋·楼钥
张侯名轩意可知,如登太行看云移。
我虽未得登轩墀,不鄙要我巴人词。
尔时膝下遨以嬉,欲斵数语语不随。
娱侍东嘉乐无涯,官舍偪仄亲不怡。 -
12.《欧阳文忠公挽辞二首》 宋·苏颂
早向春闱遇品题,继从留幕被恩知。
何期瀔水缄书日,正是椒陵梦奠时。
感旧绪言犹在耳,怆怀双泪谩交颐。
谁将姓字题延道,共立门生故吏碑。 -
13.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
14.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
15.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
16.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
17.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
18.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
19.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
20.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。