-
1.《清平乐·春风依旧》 宋·赵令畤
春风依旧,著意隋堤柳。
搓得鹅儿黄欲就,天气清明时候。
去年紫陌青门,今宵雨魄云魂。
断送一生憔悴,只消几个黄昏? -
2.《阮郎归·春风吹雨绕残枝》 清·佚名
春风吹雨绕残枝,落花无可飞。
小池寒绿欲生漪,雨晴还日西。
帘半卷,燕双归。
讳愁无奈眉。
翻身整顿着残棋,沉吟应劫迟。 -
3.《题刘子远春风堂》 宋·杨万里
艮斋先生门下士,寒星向晓今余几。
春风堂上刘更生,十年桂山问奇字。
艮斋正脉谁真传,更生得髓仍得肝。
春风卷著两袖里,放出搏扶天地间。 -
4.《寄题张钦夫春风楼》 宋·杨万里
乐齐先生了张子,独立春风望洙泗。
四海无人万古空,咏歌一声满天地。
不应东阁胜东山,浮云於渠了不关。
只余平生医国手,未忍旁观缩袖间。 -
5.《赋得春风扇微和》 唐·柳道伦
青阳初入律,淑气应春风。
始辨梅花里,俄分柳色中。
依微开夕照,澹荡媚晴空。
拂水生蘋末,经岩触桂丛。
稍抽兰叶紫,微吐杏花红。
愿逐仁风布,将俾生植功。 -
6.《春风引》 宋·曹勋
忆昔上国宣和初,时平比屋欢唐虞。
天王恺乐纵游豫,翔风和气凌天衢。
苍龙颁春动时辂,晴光彩错明金铺。
扶晨官师会朝请,杂沓剑佩诸侯趋。 -
7.《春风辞寄武威石秘校》 宋·释重顯
春风何萧萧,和雨复兼雪。
坼花功未深,偃草势曾烈。
毗城癡爱老,怯寒对清拙。
衰岩影响士,难御同孤劣。 -
8.《叹春风兼赠李二十侍郎二绝》 唐·白居易
树根雪尽催花发,池岸冰消放草生。
唯有须霜依旧白,春风于我独无情。
道场斋戒今初毕,酒伴欢娱久不同。
不把一杯来劝我,无情亦得似春风。 -
9.《寄题南康胡氏春风堂》 宋·刘克庄
芋魁菜甲必同食,石田茅屋不忍析。
有时对床听风雨,有时共灯窥简册。
大兄独抱古人道,群季各修弟子职。
一门和气常如春,紫荆花开庭草碧。 -
10.《菩萨蛮(立春)》 宋·张孝祥
丝金缕翠幡儿小。
裁罗捻线花枝袅。
明日是新春。
春风生鬓云。
吴霜看点点。
愁里春来浅。
只愿此花枝。
年年长带伊。 -
11.《赋得春风扇微和》 唐·豆卢荣
春晴生缥缈,软吹和初遍。
池影动渊沦,山容发葱蒨.
迟迟入绮阁,习习流芳甸。
树杪飏莺啼,阶前落花片。
韶光恐闲放,旭日宜游宴。
文客拂尘衣,仁风愿回扇。 -
12.《春风》 宋·王安石
春风吹园杂花开,青天露坐始此回。
一杯一杯复一杯,笑言溢口何欢咍。
古人白骨生青苔,我独不饮何为哉。
何时出得禁酒国,垒麴便筑糟丘台。 -
13.《寄题安福彭文昌春风楼二首》 宋·杨万里
沂水何人解问津,楼中蠹简拂蛛尘。
杏花坛下朱弦瑟,十指风生别是春。 -
14.《下春风岭》 宋·张耒
东归已过春风岭,度尽千山路渐平。
人事水泡能几日,流光驹隙却堪惊。
居人落落多新屋,行店依依认旧程。
世事饱谙身已老,区区来往笑浮生。 -
15.《虞美人·春风吹到深深院》 宋·无名氏
春风吹到深深院。
添个人针线。
莫言生女不妒儿。
□□二郎不做、有门楣。
一家姊妹盈盈地。
兄弟同欢喜。
彩丝从此不须添。
看取碧纱帐内、有人牵。 -
16.《大人生朝代诸儿五首以春风花草香为韵》 宋·项安世
何物堪为寿,巢龟碧玉筒。
龙洲多藕叶,上蔡足萧业。
日月供呼吸,乾坤共始终。
年年冰冻解,绿发戏春风。 -
17.《临江仙(张邛州题夔生日)》 宋·魏了翁
腰著万钉犀玉夸,肘垂斗大金章。
非关性分总寻常。
要知真乐处,彩服鬓毛苍。
浩荡春风生玉树,蒸成满院芬芳。
斗城无处著韶光。
会归天上去,长捧伯仁觞。 -
18.《临江仙(张邛州题夔生日)》 宋·魏了翁
腰著万钉犀玉夸,肘垂斗大金章。
非关性分总寻常。
要知真乐处,彩服鬓毛苍。
浩荡春风生玉树,蒸成满院芬芳。
斗城无处著韶光。
会归天上去,长捧伯仁觞。 -
19.《春日》 宋·利登
幽偏无一事,终日白长哦。
课仆锄荒圃,邀人补断蓑。
为贫沽酒少,因病着衣多。
昨夜冈头雨,春风生绿波。 -
20.《和中甫兄春日有感》 宋·王安石
雪释沙轻马蹄疾,北城可游今暇日。
溅溅溪谷水乱流,漠漠郊原草争出。
娇梅过两吹烂熳,幽鸟迎阳语啾唧。
分香欲满锦树园,剪彩休开宝刀室。