-
1.《题曲阿三昧王佛殿前孤石》 唐·刘长卿
孤石自何处,对之疑旧游。
氛氲岘首夕,苍翠剡中秋。
迥出群峰当殿前,雪山灵鹫惭贞坚。
一片孤云长不去,莓苔古色空苍然。 -
2.《落日怅望·昧旦多纷喧》 南北朝·谢朓
昧旦多纷喧,日晏未遑舍。
落日余清阴,高枕东窗下。 -
3.《水龙吟·名高三昧丹青匠》 元·刘志渊
名高三昧丹青匠。
貌出玄元古样。
明金绘素,堂堂殊胜,本来真状。
宝殿严供养。 -
4.《颂尘尘三昧》 宋·释真慈
钵里饭,桶里水,别宝昆仑坐潭底。
一尘尘上走须弥,明眼波斯笑弹指。
笑弹指,珊瑚枝上清风起。 -
5.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
万感外形骸,俨然虚堂寂。
明毫冠群彩,幽神资始绩。
妙象非夙预,俗览岂良觌。
析之会入微,清玩心无怿。 -
6.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
金肌昧真见,八音愚正闻。
玄空了无託,至涉宁有勋。
森罗会都寂,长空销积氛。
良哉此达观,局士安与云。 -
7.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
融抱回曲照,熙如鉴中象。
谛览无遗心,虚求非滞想。
追梦忘始终,通幽宛如往。
藉此会神姿,逍遥期西赏。 -
8.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
鉴极玄想孤,动静如为区。
大象讵形仪,大方谁廉隅。
正赏不隐括,妙践无回迂。
心澄遍知海,粲粲黄金躯。 -
9.《王晋卿得破墨三昧,又尝闻祖师第一义,故画》 宋·苏轼
前梦后梦真是一,彼幻此幻非有二。
正好长松水石间,更忆前生后生事。 -
10.《闲昧》 宋·陆游
身似枯禅谢世麈,岂容收歛强冠巾。
庾郎三韭不妨饱,晏子一裘何恨贫?栖冷每怜鸡唱早,云开初见月痕新。
闲中有味君知否,熊掌驼峰未是珍。 -
11.《寒夜不昧》 宋·杨万里
雪入迎春鬓,茶醒学古胸。
梦回霜满屋,吟到月斜钟。 -
12.《友人陈槱得杨补之三昧赏之以诗》 宋·白玉蟾
梅花不清是水清,最是一枝溪上横。
梅花不明是雪明,冻折老梢飘碎琼。
梅花不暗是雨暗,隔篱和雨粘珠糁。
梅花不淡是烟淡,烟锁江村烟惨惨。 -
13.《题三昧泉》 宋·李石
乳崖霜雪根,金地白莲蕊。
泉上碧眼师,秋月照清泚。
玉籢开明镜,肝胆两冤鬼。
若为人面创,如以佛手洗。 -
14.《千福寺昧轩》 宋·李覯
何人指蒙昧,题作此轩名。
天理自昼夜,道心无晦明。
用当群物化,舍去一毛轻。
磊磊山前寺,时闻钟声声。 -
15.《送师孙昧禅人》 宋·释法薰
十五为僧二十归,途中莫比在家时。
老僧留浙汝回蜀,三昧从来古不知。 -
16.《三昧诸颂》 宋·释印肃
佛共众生只此心,悟迷不间古同今。
千名万字何交涉,达法圆光许一针。 -
17.《三昧诸颂》 宋·释印肃
出生入死足通神,全体三生父母灵。
不是如来知见力,舍身财命卒难升。 -
18.《三昧诸颂》 宋·释印肃
千光一合圆如镜,万象森罗影现中。
此光大用如如体,道了桥成风自同。 -
19.《三昧诸颂》 宋·释印肃
空色无边际,离垢摩尼圆。
能依实相用,助发有龙天。 -
20.《三昧诸颂》 宋·释印肃
神光遍界,体若金刚。
威神力固,邪宗销亡。