-
101.《赠景建将入都赠别》 宋·赵汝譡
子先文章宗,秀种凌孔翠。
观风多儒郡,籍籍罕与辈。
客远纡劳思,文新惬清会。
说诗延秋色,造极超古对。 -
102.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
103.《予生》 明·刘溥
予生鄙性嗜奇古,北走青徐南走楚。
千金不惜买干将,宝匣腾光快先睹。
龙文星彩莹深秀,结绿青萍何足数。
河汉常时失斗牛,雷电中宵吼风雨。 -
104.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
105.《拟古二首》 明·郑梴
孤斋悄无人,绛烛夜吐芒。
羽虫忽飞来,投火欲自戕。
知为明所误,曷不务韬光?子封愿封留,淮阴喻弓藏。
法戒既昭然,昧者何茫茫?高山有白石,行当煮为粮。 -
106.《寓言》 明·周是修
阴阳分昼夜,轮运浩无穷。
时物更代谢,孰知玄化工。
人生如梦寐,即寤永成空。
幽观衰荣朕,往复迈旋逢。 -
107.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
108.《和子由次月中梳头韵》 宋·苏轼
夏畦流膏白雨翻,北窗幽人卧羲轩。
风轮晓入春笋节,露珠夜上秋禾根。
(或为予言:草木之长常在昧明间,早作而伺之,乃见其枝起数寸,竹笋尤甚。
又夏秋之交,稻方含秀,黄昏月出,露珠起于其根,累累然忽自腾上,若有推之者,或入于茎心,或垂于叶端,稻乃秀实,验之信然。 -
109.《过杨德逢庄》 宋·王安石
携僧出西路,日晏昧所投。
循河望积谷,一饱觉易谋。
稚子举桉出,咄嗟见盘羞。
饭新秔有香,煮菜旨且柔。
暮从秀岩归,秣蹇得少留。
捧腹笑相语,果然无所求。 -
110.《舫斋信笔》 宋·范成大
燕居故可乐,病卧翻可怜。
身闲傥更健,其人半神仙。
既无扬州鹤,龙钟任吾年。
南齐深而明,略似西江船。 -
111.《秦淮》 宋·范成大
祖龙驱群龙,疏此万丈沟。
雨工恋故栖,十步九回头。
至今秦淮曲,蜿若春蛇游。
舟师厌回互,叹息倚柁楼。 -
112.《岁旱,邑人祷第五罗汉得雨,乐先生有诗,次》 宋·范成大
海山之湫龙所宫,溅瀑下赴声琤琮。
碧*大士何许主?爱此匹练飞冥蒙。
偶然宴坐百千劫,神力悲愿俱无穷。
向来火云挟日走,沙煎日烂千山童。 -
113.《无题二首》 宋·秦观
世事如浮云,飘忽不相待。
欻然化苍狗,俄顷成章盖。
达观听两行,昧者乃多态。
舍旃勿重陈,百年等销坏。 -
114.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
115.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
116.《和赵晋臣敷文积翠岩去纇石》 宋·辛弃疾
两峰如长喉,有石鲠其内。
千金随侯珠,磊落见微纇。
何言西子美,捧心作颦态。
夷齐心著肩,欲间使分背。 -
117.《北窗》 宋·陆游
老人日夜衰,卧起常在背。
窗间一编书,终日圣贤对。
东皋客输米,粲粲珠出碓;南山僧饷茶,细细雪落磑;吾儿亦解事,稀甲自鉏菜。
一饥既退舍,百念皆卷旆。 -
118.《嬾趣》 宋·陆游
谢病掩柴荆,年来嬾趣成。
舌根茶味永,鼻观酒香清。
已矣驰驱息,悠然磊磈平。
高眠得三昧,梦断已窗明。 -
119.《梦游山水奇丽处有古宫观云云台观也》 宋·陆游
神游忽到云台宫,太华彩翠明秋空。
曲廊下阚白莲沼,小阁正对青萝峰。
林间突兀见古碣,云外缥缈闻疏锺。
褐衣纱帽瘦如削,遗像恐是希夷翁。 -
120.《夜梦与数客观画有八副龙湫图持奇客请予作诗》 宋·陆游
高堂阅画娱嘉宾,巨幅小卷纵横陈。
其间一图最杰作,命意落笔惊倒人。
奇峰峭立插地轴,飞瀑崩泻垂天绅。
寿藤老木幻荒怪,深潭危栈愁鬼神。