-
121.《惠泉分茶,示正孚长老》 宋·杨万里
寒泓不到十余年,老眼重看意惘然。
漱裂苍崖王龙口,堕成清镜雪花天。
须烦佛界三昧手,拈出茶经第二泉。
珍重赞公惊久别,且谈诗句未谈禅。 -
122.《读戚公恕进卷》 宋·张耒
世方尚纤柔,子独不可揉。
人皆喜呶呶,子语不出口。
巉然即之高,俗子竞嘲诟。
我尝要之难,快使暴其有。 -
123.《次韵外舅喜王正仲三丈奉诏祷南岳回至襄阳舍》 宋·黄庭坚
能来问疾好音传,蹇步昏花当日痊。
烹鲤得书增目力,呼儿扶立候门前。
游谈取重慙犀首,居物多赢昧计然。
惟有交亲等金石,白头忘义复忘年。 -
124.《卫生画山水》 元·王冕
国朝画手不可数,神妙独数高尚书。
尚书意匠悟三昧,笔力固与常人殊。
林树无根云懵懵,昆仑泰华云中涌。
山城野店不逢人,碧波翠嶂淋漓动。 -
125.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
126.《吴冲卿直舍净士安画墨竹歌》 宋·司马光
阎生画竹旧所闻,望中一见遥可分。
伊予不甚少佳画,犹爱气骨高出群。
狂枝怒叶凌绢素,势若飞动争纷纭。
蟠根数节出地度,上有积年苍蘚纹。 -
127.《又和并寄杨乐道十二韵》 宋·司马光
圣主乐忠谏,曲从如转圜。
玉色粹阳春,至仁生自然。
所惭群臣愚,无以称开延。
贱生何为者,侧足青规前。 -
128.《又是和夜雨宿村舍》 宋·司马光
积雨久未阕,岂徒行客忧。
夜闻屋中人,叹息悲田畴。
方春播殖时,种食皆外求。
鞭诃犯赤日,酷烈惭羸牛。 -
129.《送伊阙王大夫歌》 宋·司马光
于嗟古之道邈即远兮,日陵夷而就衰。
群儒角逐异端竞进兮,圣涂榛枳幽昧而难知。
君独耻从众人之后兮,轩然高举远取而穷追。
拨去虹蜺汛扫氛浊兮,廓然乃得睹夫朝曦。 -
130.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。 -
131.《升天桧》 宋·欧阳修
青牛西出关,老聃始著五千言。
白鹿去升天,尔来忽已三千年。
当时遗迹至今在,隐起苍桧犹依然。
惟能乘变化,所以为神仙。 -
132.《失调名》 宋·无名氏
你自平生行短,不公正、欺物瞒心。
交年夜、将烧毁,犹自昧神明。
若还替得,你可知好里,争奈无凭。
我虽然无口,肚里清醒。
除非阎家大伯,一时间、批判昏沈。
休痴呵,临时恐怕,各自要安身。 -
133.《奉和子华持国玉汝来饮西轩》 宋·梅尧臣
我诚官局冷,终日事靡括。
每耽古人书,似与世俗阔。
同道三四人,来过慰饥渴。
迭相陈语言,曾未厌刀呾。 -
134.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
135.《次韵和司马君实同钱君倚二学士见过》 宋·梅尧臣
栖栖太学官,日厌尘坌积。
朋游绝经过,都未昧相识。
幸得养疏慵,不能事役役。
天京二贤佐,向晚忽来觌。 -
136.《和元之述梦见寄》 宋·梅尧臣
高秋枕席凉,昼寝还清旷。
不嘲君腹便,独梦予尔访。
岂忘相规言,仍记群小访。
始知端正心,寐语尚不诳。 -
137.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
138.《三川诵杜老观水涨诗》 宋·晁说之
平生少陵诗,佳处岂尽识。
何敢窥意韵,尚且昧形迹。
身到三川来,瞀瞀迷咫尺。
连天穹谷句,忘饥三叹息。 -
139.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
140.《还杨遂蜀中集》 宋·王禹偁
上玄茫昧胡为乎,施设吾道生吾徒。
否多泰少是天意,生有述作死不虚。
圣人忧患方演易,贤者穷愁始著书。
尽令富贵陷逸乐,蠢蠢戢戢如鸡猪。