-
1.《顷创棋色之论邦衡深然之明日府中花会戏成二》 宋·周必大
醉红政不妨文饮,呼白从来要助欢。
棋色应同三昧色,牡丹何似九秋丹。 -
2.《题曲阿三昧王佛殿前孤石》 唐·刘长卿
孤石自何处,对之疑旧游。
氛氲岘首夕,苍翠剡中秋。
迥出群峰当殿前,雪山灵鹫惭贞坚。
一片孤云长不去,莓苔古色空苍然。 -
3.《友人陈槱得杨补之三昧赏之以诗》 宋·白玉蟾
梅花不清是水清,最是一枝溪上横。
梅花不明是雪明,冻折老梢飘碎琼。
梅花不暗是雨暗,隔篱和雨粘珠糁。
梅花不淡是烟淡,烟锁江村烟惨惨。 -
4.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
未仕每愿仕,既仕复思归。
了知归来是,宜悟求仕非。
干禄本为贫,元非慕轻肥。
已昧好为戒,复贻素餐讥。 -
5.《题杲东轩阇维齿不坏轮珠变金色》 宋·释文珦
全德寡知音,浮沤亦易沉。
终因三昧火,始验一生心。
讲齿犹存玉,轮珠自化金。
几多空掩胾,遗臭在山林。 -
6.《三昧诸颂》 宋·释印肃
空色无边际,离垢摩尼圆。
能依实相用,助发有龙天。 -
7.《赤谷安禅师塔》 唐·卢照邻
独坐岩之曲,悠然无俗纷。
酌酒呈丹桂,思诗赠白云。
烟霞朝晚聚,猿鸟岁时闻。
水华竞秋色,山翠含夕曛。 -
8.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
9.《石头滩作》 唐·崔国辅
怅矣秋风时,余临石头濑。
因高见远境,尽此数州内。
羽山数点青,海岸杂光碎。
离离树木少,漭漭湖波大。 -
10.《同卢拾遗过韦给事东山别业二十韵给事首春…不果斯诺》 唐·王维
托身侍云陛,昧旦趋华轩。
遂陪鹓鸿侣,霄汉同飞翻。
君子垂惠顾,期我于田园。
侧闻景龙际,亲降南面尊。 -
11.《当涂赵炎少府粉图山水歌》 唐·李白
峨眉高出西极天,罗浮直与南溟连。
名公绎思挥彩笔,驱山走海置眼前。
满堂空翠如可扫,赤城霞气苍梧烟。
洞庭潇湘意渺绵,三江七泽情洄沿。 -
12.《商山四皓》 唐·李白
白发四老人,昂藏南山侧。
偃卧松雪间,冥翳不可识。
云窗拂青霭,石壁横翠色。
龙虎方战争,于焉自休息。 -
13.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
14.《感兴六首》 唐·李白
瑶姬天帝女,精彩化朝云。
宛转入宵梦,无心向楚君。
锦衾抱秋月,绮席空兰芬。
茫昧竟谁测,虚传宋玉文。 -
15.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
16.《天柱隐所重答江州应物》 唐·畅当
寂寞一怅望,秋风山景清。
此中惟草色,翻意见人行。
荒径饶松子,深萝绝鸟声。
阳崖全带日,宽嶂偶通耕。
拙昧难容世,贫寒别有情。
烦君琼玖赠,幽懒百无成。 -
17.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
18.《谒柱山会禅师》 唐·刘禹锡
我本山东人,平生多感慨。
弱冠游咸京,上书金马外。
结交当世贤,驰声溢四塞。
勉修贵及早,狃捷不知退。 -
19.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
20.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。