-
81.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
82.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
83.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
84.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
85.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
86.《临江仙(和梁才甫茶词)》 宋·王安中
六六云从龙戏月,天颜带笑尝新。
年年回首建溪春。
香甘先玉食,珍宠在枫宸。
赐品暂醒歌里醉,延和行对台臣。
宫瓯浮雪乳花匀。
九重清昼永,宣坐议东巡。 -
87.《西江月慢》 宋·吕渭老
春风淡淡,清昼永、落英千尺。
桃杏散平郊,晴蜂来往,妙香飘掷。
傍画桥、煮酒青帘,绿杨风外,数声长笛。
记去年、紫陌朱门,花下旧相识。 -
88.《满庭芳》 宋·黄公度
其一曰,清樾才十亩,炎陬别一天。
华堂依怪石,老木插飞烟。
长夏绝无暑,乘风几欲仙。
心闲境自胜,底处觅林泉。 -
89.《水调歌头(送史侍郎)》 宋·曾协
今日复何日,欢动楚江滨。
紫泥来自天上,优诏起元臣。
想见傅岩梦断,记得金瓯名在,却念佩兰人。
永昼通明殿,曾听话经纶。 -
90.《满江红(暮春)》 宋·辛弃疾
可恨东君,把春去春来无迹。
便过眼、等闲输了,三分之一,昼永暖翻红杏雨,风晴扶起垂杨力。
更天涯、芳草最关情,烘残日。
湘浦岸,南塘驿。 -
91.《生查子》 宋·赵师侠
迟迟春昼长,冉冉东风软。
寒食乍晴天,红紫芳菲遍。
前峰积翠横,新涨_蓝远。
向晚淡烟迷,一段屏山展。 -
92.《兰陵王(紫元席上作)》 宋·葛长庚
桃花瘦。
寒食清明前后。
新燕子,禁得余寒,风雨把人苦__。
梅粒今如豆。 -
93.《浪淘沙慢(夷则商赋李尚书山园)》 宋·吴文英
梦仙到、吹笙路杳,度巘云滑。
溪谷冰绡未裂。
金铺昼锁乍掣。
见竹静、梅深春海阔。 -
94.《祝英台近·春日客龟溪游废园》 宋·吴文英
采幽香,巡古苑,竹冷翠微路。
斗草溪根,沙印小莲步。
自怜两鬓清霜,一年寒食,又身在、云山深处。
昼闲度。 -
95.《花心动·柳》 宋·吴文英
十里东风,袅垂杨、长似舞时腰瘦。
翠馆朱楼,紫陌青门,处处燕莺晴昼。
乍看摇曳金丝细,春浅映、鹅黄如酒。
嫩阴里,烟滋露染,翠娇红溜。 -
96.《渡江云(寿蔡泉使)》 宋·陈允平
桐花寒食近,青门紫陌,不禁绿杨烟。
正长眉仙客,来向人间,听鹤语溪泉。
清和天气,为栽培、种玉心田。
莺昼长,一尊芳酒,容与看芝山。 -
97.《应天长(次清真韵)》 宋·蒋捷
柳湖载酒,梅墅赊棋,东风袖里寒色。
转眼翠笼池阁,含樱荐莺食。
匆匆过、春是客。
弄细雨、昼阴生寂。 -
98.《锦帐春(淮东陈提举清明奉母夫人游徐仙翁庵)》 宋·戴复古
处处逢花,家家插柳。
政寒食、清明时候。
奉板舆行乐,使星随后。
人间稀有。
出郭寻仙,绣衣春昼。
马上列、两行红袖。
对韶华一笑,劝国夫人酒。
百千长寿。 -
99.《应天长》 宋·杨泽民
夭桃弄粉,繁杏透香,依然旧日颜色。
奈彼妒花风雨,边阴过寒食。
金钗试寻妙客。
正昼永、院深人寂。 -
100.《李贺小传》 唐·李商隐
京兆杜牧为李长吉集序,状长吉之奇甚尽,世传之。
长吉姊嫁王氏者,语长吉之事尤备。
长吉细瘦,通眉,长指爪,能苦吟疾书。
最先为昌黎韩愈所知。