-
41.《送曹能始还闽中 分赋得李白诗湖清霜镜晓》 明·王嗣经
归客金陵道,霜帆梦镜湖。
天秋水衣敛,海曙日轮孤。
幔卷波纹縠,舟凌露藻珠。
潮平光稍白,风定浪还无。
清映冰花薄,澄涵锦树铺。
鸟来分水碧,人去乱汀菰。
贺监风流在,临风酹一觚。 -
42.《邻女有自经者不晓何因而里媪述其光艳皎洁阅》 明·王彦泓
明姿靓服严妆乍,垂手亭亭俨图画。
女伴当窗唤不应,还疑背面秋千下。
娇痴小妹忽惊啼,懊恼春宵睡似泥。
何刻停灯开钿匣,几时响屟度楼梯。 -
43.《雪晓怀西清田舍》 明·杨承鲲
种来黄独已如拳,手鏚冰肤煮涧泉。
酒醒雪晴无一事,竹窗炊火送新烟。 -
44.《清晓洪泽放闸四绝句》 宋·杨万里
遮藏水面被残冰,流尽残冰水正明。
幸自奔流总驩喜,落洪须做不平声。 -
45.《晓炊黄竹庄三首》 宋·杨万里
城中殊未有梅看,莫是冬暄欠浅寒。
行到深山最寒处,两株香雪照冰滩。 -
46.《晓泊丹阳馆》 宋·杨万里
夕冻朝还积,寒曦暖未多。
霜轻犹著草,冰重亦浮河。
山尽酣余势,潮归殿去波。
六朝遗迹在,故老尚傅麽。 -
47.《晓泊兰溪》 宋·杨万里
金华山高九天半,夜雪装成珠玉案。
兰溪水清千顷强,朔风冻作琉璃釭。
日光雪光两相射,病眼看来忘南北。
恨身不如波上鸥,脚指为楫身为舟。 -
48.《晓经八盘岭赴东宫讲堂》 宋·杨万里
至前至後恰多晴,山北山南间一登。
瘦石经霜乾脱藓,细泉滴涧旋成冰。
海波贯日红千丈,江雾萦楼玉万层。
资善堂前得春早,宫梅一朵掠觚棱。 -
49.《休日清晓读书多稼亭》 宋·杨万里
携家守荆溪,匆匆已一暮。
官舍非不佳,怀抱长鲜怡。
若非僮仆病,定复儿女啼。
昔贫叹不饱,今愁岂缘饥。 -
50.《晓起临汝》 宋·黄庭坚
缺月欲峥嵘,鸣鸡有期信。
征人催夙驾,客梦未渠尽。
野荒多断桥,河冻无裂璺。
羸马踏冰翻,疑狐触林遁。 -
51.《西江月·银烛晓催春漏》 宋·无名氏
银烛晓催春漏,珠帘暮卷东风。
乃翁相对玉楼中。
不枉当年冰梦。
花意似随人好,酒香难比情浓。
夜深欲睡海棠红。
密密骖鸾驾凤。 -
52.《一斛珠·寒冰初泮》 宋·无名氏
寒冰初泮。
岭头一朵香苞绽。
菡萏如画真堪羡。
休逞随风、柳絮垂金线。
月宫每嫖开较晓。
寿阳又喜匀妆面。
更闻何处鸣羌管。
一曲一声、惹起神撩乱。 -
53.《晓巡北圃七绝》 宋·白玉蟾
池边弄水手犹冰,藕臂风寒更粟生。
柳叶春深槐叶浅,桃花夜暗李花明。 -
54.《冬晓书怀》 宋·曾巩
群鸡啁哳天始明,东方吐日霜尚冰。
长帘高褰扫落叶,短杌背立吹残灯。
昔时气锐过奔浪,今日病减真无蝇。
南箕翻翻世所效,白璧皎皎谁非憎。 -
55.《木兰花慢·指罘罳晓月》 宋·吴文英
指罘罳晓月,动凉信、又催归。
正玉涨松波,花穿画舫,无限红衣。
青丝。
傍桥浅系,问笛中、谁奏鹤南飞。 -
56.《念奴娇·瑑冰铸雪》 宋·曹勋
瑑冰铸雪,赋神情天壤,无伦香泽。
月女霜娥,直是有如许,清明姿色。
细玉钗梁,温琼环佩,语好新音发。
相逢一笑,桂宫连夜寒彻。 -
57.《晓乘大雾访仲固》 宋·胡寅
稚金不耐老火铸,有烈秋阳尚骄倨。
汗流亭午忆凄风,气应佳辰欣白露。
朝来开窗迷眼界,雾色无边莽回互。
谁为夜半有力者,窍负群山著何处。 -
58.《晓晴》 宋·赵蕃
蓬窗昧阴晴,布衾寒气穿。
起视天正霜,璧月俨似悬。
空蒙十日雨,冰天湛相连。
氛翳一洗去,旧观还山川。 -
59.《和衮子冰诗》 宋·曹彦约
畏折绵霜已不胜,加工寒里立威棱。
争明日月天无色,遏住江湖晓作层。
欲倚为山忧晛见,不如吟柱得诗能。
规恢可但滹沱事,只任贤能也中兴。 -
60.《霜天晓角·秋凉佳月》 宋·吴潜
秋凉佳月。
扫尽轻衫热。
便欲乘风归去,冰玉界、琼林阙。
不须持寸铁。
孤吟风措别。
且唱东坡水调,清露下、满襟雪。