-
41.《山中夜归》 宋·戴复古
落尽一林月,山中夜半归。
惊行群犬吠,破暗一萤飞。
举我赤藤杖,敲君白板扉。
兴来眠不得,吟到晓星稀。 -
42.《打灰堆词》 宋·范成大
除夜将阑晓星烂,粪扫堆头打如愿;
杖敲灰起飞扑篱,不嫌灰涴新节衣。
老媪当前再三祝,只要我家长富足
轻舟作商重船归,大牸引犊鸡哺儿; -
43.《闲趣》 宋·陆游
同侪零落晓星稀,久住人间岂自期。
衰病已成垂白叟,春寒又到牡丹时。
溪边唤客闲持钓,灯下留僧共覆棋。
一日转头还过却,纷纷世事不须知。 -
44.《丰城村落小憩》 宋·陆游
霜信催寒力尚微,邮亭系马旋添衣。
平郊极目冬耕遍,小妇篸花晚饷归。
孤宦每随征雁远,故人已似晓星稀。
上书自效真须猛,菰正堪炊蟹正肥。 -
45.《幽居无一事戏作》 宋·陆游
长须仅有玉川奴,秃尾犹无漫汉驴。
万事已随春枕断,故人何啻晓星疏。
出乘微雨鉏畲粟,归傍荒畦撷野蔬。
一字不看方睡美,任人搜去帐中书。 -
46.《下元日五更诣天庆观宝林寺》 宋·陆游
朝罢琳宫谒宝坊,强扶衰疾具簪裳。
拥裘假寐篮舆稳,夹道吹烟桦炬香。
楼外晓星犹磊落,山头初日已苍凉。
鸣驺应有高人笑,五斗驱君早夜忙。 -
47.《抚州上元》 宋·陆游
江月微云外,街泥小雨余。
人如虚市散,灯似晓星疏。
羁雁同身世,新霜上鬓须。
明年更清绝,鱼火对茅庐。 -
48.《休日感兴》 宋·陆游
宦海风波实饱经,久将人世寄邮亭。
家无钗泽穷冯衍,身著襦裙老管宁。
药圃按行新蔓绿,书楼徙倚暮山青。
偶然得句悲谁属,零落交朋比晓星。 -
49.《遍游庐山,示万杉长老大琏》 宋·杨万里
肩舆小斑筠,地志古青册。
初穿千长松,忽仰万绝壁。
观山不知名,披志失山色。
行行问不住,一一渐可识。 -
50.《炬火发誓节渡勇家店二首》 宋·杨万里
飘烬飞空落晓星,随风入草化秋萤。
莎虫误认天明子,却变寒声作暖声。 -
51.《月中炬火发仙山驿,小睡射亭五首》 宋·杨万里
蹈月何销秉炬行,也防月落未天明。
果然留下长庚去,更赚行人作晓星。 -
52.《霜夜无睡,闻画角孤鴈二首》 宋·杨万里
梅边玉琯月边横,吹落银河与晓星。
城里万家都睡著,孤鸿叫我起来听。 -
53.《叶叔羽集同年九人於樱桃园,钱袭明、何同叔》 宋·杨万里
天门金牓出槐宸,四海同年骨囱亲。
走马看花才几日,晓星残月半无人。
谈间平叔元如玉,句里司勋别有春。
欲把清新比梅雪,却愁梅雪未清新。 -
54.《後一月再宿城外野店,夙兴入城,谒益公二首》 宋·杨万里
吹灯览镜又匆匆,乌帽新时白鬓空。
残月忙追晓星上,飞霜先到轿窗中。
如何五鼓寒十倍,不肯半分饶一翁。
到得火轮相暖热,山霏特地碧朦胧。 -
55.《白紵歌舞四时词春》 宋·杨万里
人生春睡要足时,海波可乾山可移。
珠宫宴罢晓星出,不是天上无鸣鸡。
昨来坐朝到日落,君王何曾一日乐。
上林平乐半苍苔,桃花又去杨花来。 -
56.《题罗巨济教授蓬山堂》 宋·杨万里
蓬莱藏室盛东都,只著古书并老儒。
後来许事晓星疏,登车不落问何如。
广文先生自有饭,诸公衮衮端无羡。
著脚金坡不作难,问津木天何足辨。 -
57.《五月三日早起步东园,示幼舆子》 宋·杨万里
雨香不及露华香,竹液花膏馥葛裳。
侬与晓星成二客,更无人共上番凉。
筠箕苕帚两无踪,窃果畦丁职不供。
老子不来才几日,松花槲叶满亭中。 -
58.《青梅引》 宋·无名氏
我笑迷人,不信乖劣。
痴心恋,贪名利萦系。
落魄狂游,每将术艺养道,用安身己。
道知和息。 -
59.《题袁秘书文藁》 宋·刘克庄
场屋声名淳绍初,同时一辈晓星疏。
举人尚记前乡贡,天子亦呼行秘书。
出蜀诗堪编杜集,涉湘文可补骚馀。
中朝典册须鸿笔,何必然藜照蠹鱼。 -
60.《洪秘监徐常丞有诗贺余休致次韵四首》 宋·刘克庄
还笏何须待拖绅,世间无价是元身。
为梁父咏常存汉,累太玄经坐美新。
朝露饶他夸夺子,晓星有几典刑人。
由来老干禁霜雪,不问东皇探借春。