-
1.《贺圣朝·白露点晓星》 五代·佚名
白露点晓星明灭,秋风落叶。
故址颓垣,冷烟衰草,前朝宫阙。
长安道上行客,依旧利深名切。
改变容颜,消磨今古,陇头残月。
-
2.《柳初新·东郊向晓星杓亚》 宋·柳永
东郊向晓星杓亚。
报帝里、春来也。
柳抬烟眼,花匀露脸
,渐岘绿娇红姹。 -
3.《柳梢青·晓星明灭》 宋·无名氏
晓星明灭。
白露点、秋风落叶。
故址颓垣,荒烟衰草,溪前宫阙。
长安道上行客,念依旧、名深利切。
改变容颜,销磨古今,垅头残月。 -
4.《赠星人胡竹轩》 明·归有光
竹轩晓星晷,解剥究玄理。
试以厮养卒,一一见出处。
予欲老江干,因君忽奋起。
戒涂上帝京,老骥思千里。
吾岂富贵徒,此意共谁语。
君来访我时,冰雪蹑穿履。
风吹漆纱巾,使我常念汝。 -
5.《晓角》 唐·方干
画角吹残月,寒声发戍楼。
立霜嘶马怨,攒碛泣兵愁。
燕雁鸣云畔,胡风冷草头。
罢闻三会后,天迥晓星流。 -
6.《六月二十五日晓出郊》 宋·陆游
剑南作客岁再淹,正如病翼遭(米加离)黏。
短衣射虎性所乐,不耐龌龊垂车幨。
今晨偶出得一快,欣然意若脱楚钳。
晓星已疏更磊磊,残月欲尽犹纤纤。 -
7.《踏雪行 此下原有柳梢青依稀晓星明灭一首示》 宋·无名氏
晓古通今,明经解义。
纷纷说得天花坠。
逐朝看画饼怎充饥,竹影难扫堂前地。
寡欲少思,忘言得意。
诸家放下难为贵。
若离方寸这些儿,踏 -
8.《嫦娥》 唐·李商隐
云母屏风烛影深,长河渐落晓星沉。
嫦娥应悔偷灵药,碧海青天夜夜心。 -
9.《七夕宴悬圃二首》 唐·李治
羽盖飞天汉,凤驾越层峦。
俱叹三秋阻,共叙一宵欢。
璜亏夜月落,靥碎晓星残。
谁能重操杼,纤手濯清澜。 -
10.《次韵胡梅泷》 宋·许月卿六
梦渠处处晓星残,秋水盈盈隔晓山。
山外梅泷应秋水,一泓秋月夜将阑。