-
1.《华晔晔》 两汉·刘彻
华晔晔,固灵根。
神之斿,过天门,车千乘,敦昆仑。
神之出,排玉房,周流杂,拔兰堂。
神之行,旌容容,骑沓沓,般纵纵。 -
2.《点绛唇·晔晔重阳》 元·尹志平
晔晔重阳,素秋气爽添清兴。
仙歌咏。
黄华相称。
朵朵如如性。
小槛芬芳,满座人钦敬。
真清静。
香风纯正。
万户千门庆。 -
3.《赠范晔诗》 南北朝·陆凯
折花逢驿使,寄与陇头人。
(折花 一作:折梅)
江南无所有,聊赠一枝春。 -
4.《欧阳晔破案》 明·冯梦龙
欧阳晔治鄂州,民有争舟而相殴至死者,狱久不决。
晔自临其狱,坐囚于庭中,去其桎梏而饮食之,食讫,悉劳而还之狱。
独留一人于庭,留者色变而惶顾。
晔曰:“杀人者汝也!”囚佯为不知所以。 -
5.《送李卿晔(晔,淮安忠公琇之子,时以罪贬岭南)》 唐·杜甫
王子思归日,长安已乱兵。
沾衣问行在,走马向承明。
暮景巴蜀僻,春风江汉清。
晋山虽自弃,魏阙尚含情。 -
6.《崔先生所守甚高其为人表里澹泊然其文晔如有》 宋·李廌
别久相思今见君,近诗盈轴语弥新。
雄妍不用近时律,温厚初还上世淳。
少与多仇身踽踽,乐天知命志申申。
才高所寓皆高趣,气古斯能似古人。 -
7.《庚申季科立春日还乡公晔置酒孟园从容道旧有》 宋·李弥逊
孟轩花色璨琼瑰,倦客随春此地回。
静院茶瓯浮积支,深堂香鸭乱真梅。
得闲苦厌纷纭事,畏病难禁潋滟杯。
但扫晴窗铺大字,更将老眼为君来。 -
8.《陪族叔刑部侍郎晔及中书贾舍人至游洞庭五首》 唐·李白
洞庭西望楚江分,水尽南天不见云。
日落长沙秋色远,不知何处吊湘君。
南湖秋水夜无烟,耐可乘流直上天。
且就洞庭赊月色,将船买酒白云边。 -
9.《送黄晔明府岳州湘阴赴任(一作刘三复诗)》 唐·刘复
拟占名场第一科,龙门十上困风波。
三年护塞从戎远,万里投荒失意多。
花县到时铜墨贵,叶舟行处水云和。
遥知布惠苏民后,应向祠堂吊汨罗。 -
10.《送黄明府晔赴岳州湘阴任》 唐·刘三复
拟占名场第一科,龙门十上困风波。
三年护塞从戎远,万里投荒失意多。
花县到时铜墨贵,叶舟行处水云和。
遥知布惠苏民后,应向祠堂吊汨罗。 -
11.《送黄晔明府岳州湘阴赴任》 唐·厉玄
恩沾谴雪几人同,归宰湘阴六月中。
商岭马嘶残暑雨,席帆高挂早秋风。
贡名频向书闱失,飞檄曾传朔漠空。
西省尚嗟君宦远,水鸡啼处莫听鸿。 -
12.《初到连江和林公晔先辈》 宋·李弥逊
投老身名信陆沉,欲将白发寄遥岑。
赋诗未敢师彭泽。
抱瓮真堪友汉阴。
江面飞桥夸壮丽,山腰卧石必幽深。
公才清绝参奇观,慰我和年去国心。 -
13.《次韵公晔见招》 宋·李弥逊
浪走长年百念灰,不知春信海边来。
新诗唤起逃愁梦,病眼花前得暂开。 -
14.《次韵林公晔见赠》 宋·李弥逊
思君一日可当期,敢意琼瑶手自贻。
华发乍回千里梦,白眉重见十年知。
惊人句好供行乐,遣客怀宽欲坐驰。
肯斸云根同我老,賸留觞咏醉花时。 -
15.《公晔以北山荔子见寄因念昔游慨然怀归戏成》 宋·李弥逊
筠笼百里故人情,多病文园眼倍醒。
未放茶瓯三百颗,梦魂先过小长汀。 -
16.《与公晔饮西山坐上再和前韵》 宋·李弥逊
了无一物可当情,休数行年问丙丁。
世事于今浑似梦,醉魂从此不须醒。
江流带月分清浊,星汉无云见纬经。
酒尽更谋须稚子,坐听潮落响霜汀。 -
17.《次韵公晔席上见赠即席和之》 宋·李弥逊
酒边着语见真情,收拾应须遣六丁。
戢戢瓮头堪一醉,栖栖泽畔忍长醒。
汤孟茗碗香不泛,药圃蔬畦烛下经。
漏尽却随江月去,舞鸥迎我过寒汀。 -
18.《次韵似表弟题朝爽亭呈公晔公和二友》 宋·李弥逊
原诗各本皆缺以上。
《竹溪先生文集》卷一一。