-
1.《落石庙》 宋·崔复初
庙门金字额,壁画半凋零。
残日挂红树,晚猿吟翠屏。
村深僧村实,岁久石英灵。
闻受河汾业,老成犹典刑。 -
2.《麻平晚行》 唐·王勃
百年怀土望,千里倦游情。
高低寻戍道,远近听泉声。
涧叶才分色,山花不辨名。
羁心何处尽,风急暮猿清。 -
3.《晚次乐乡县》 唐·陈子昂
故乡杳无际,日暮且孤征。
川原迷旧国,道路入边城。
野戍荒烟断,深山古木平。
如何此时恨,噭噭夜猿鸣。 -
4.《自巴东舟行经瞿唐峡,登巫山最高峰,晚还题壁》 唐·李白
江行几千里,海月十五圆。
始经瞿塘峡,遂步巫山巅。
巫山高不穷,巴国尽所历。
日边攀垂萝,霞外倚穹石。 -
5.《次晚洲》 唐·杜甫
参错云石稠,坡陀风涛壮。
晚洲适知名,秀色固异状。
棹经垂猿把,身在度鸟上。
摆浪散帙妨,危沙折花当。
羁离暂愉悦,羸老反惆怅。
中原未解兵,吾得终疏放。 -
6.《晚入宣城界(一作春江晚行)》 唐·钱起
斜日片帆阴,春风孤客心。
山来指樵路,岸去惜花林。
海气蒸云黑,潮声隔雨深。
乡愁不可道,浦宿听猿吟。 -
7.《寒城晚角(滑州作)》 唐·朱湾
高台高高画角雄,五更初发寒城中。
寒城北临大河水,淇门贼烽隔岸是。
长风送过黎阳川,我军气雄贼心死。 -
8.《晚泊江口》 唐·韩愈
郡城朝解缆,江岸暮依村。
二女竹上泪,孤臣水底魂。
双双归蛰燕,一一叫群猿。
回首那闻语,空看别袖翻。 -
9.《伤猿》 唐·杜牧
独折南园一朵梅,重寻幽坎已生苔。
无端晚吹惊高树,似袅长枝欲下来。 -
10.《晚泊七里滩》 唐·许浑
天晚日沈沈,归舟系柳阴。
江村平见寺,山郭远闻砧。
树密猿声响,波澄雁影深。
荣华暂时事,谁识子陵心。