-
1.《春晚一首约同志泛舟》 宋·陈傅良
匆匆春事竟如何,问讯庭前手种花。
又送行人又风雨,半为芳草半泥沙。
橘香通国今无恙,梅实於人晚理佳。
莫放此春齐去盖,夜深愁听一池蛙。 -
2.《尝与大理丞袁公太府丞田公偶诣一所林沼尤胜…以咏其事》 唐·张九龄
方驾与吾友,同怀不异寻。
偶逢池竹处,便会江湖心。
夏近林方密,春馀水更深。
清华两辉映,闲步亦窥临。 -
3.《晚归沣川》 唐·韦应物
凌雾朝阊阖,落日返清川。
簪组方暂解,临水一翛然。
昆弟忻来集,童稚满眼前。
适意在无事,携手望秋田。 -
4.《资圣寺贲法师晚春茶会》 唐·武元衡
虚室昼常掩,心源知悟空。
禅庭一雨后,莲界万花中。
时节流芳暮,人天此会同。
不知方便理,何路出樊笼。 -
5.《自到浔阳生三女子,因诠真理,用遣妄怀》 唐·白居易
宦途本自安身拙,世累由来向老多。
远谪四年徒已矣,晚生三女拟如何。
预愁嫁娶真成患,细念因缘尽是魔。
赖学空王治苦法,须抛烦恼入头陀。 -
6.《自到浔阳生三女子,因诠真理,用遣妄怀》 唐·白居易
宦途本自安身拙,世累由来向老多。
远谪四年徒已矣,晚生三女拟如何。
预愁嫁娶真成患,细念因缘尽是魔。
赖学空王治苦法,须抛烦恼入头陀。 -
7.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
8.《祝英台(晚春)》 宋·程垓
坠红轻,浓绿润,深院又春晚。
睡起厌厌,无语小妆懒。
可堪三月风光,五更魂梦,又都被、杜鹃催攒。
怎消遣。 -
9.《祝英台(晚春)》 宋·程垓
坠红轻,浓绿润,深院又春晚。
睡起厌厌,无语小妆懒。
可堪三月风光,五更魂梦,又都被、杜鹃催攒。
怎消遣。 -
10.《丑奴儿·晚来一阵风兼雨》 宋·李清照
晚来一阵风兼雨,洗尽炎光。
理罢笙簧,却对菱花淡淡妆。
绛绡缕薄冰肌莹,雪腻酥香。
笑语檀郎:今夜纱厨枕簟凉。 -
11.《南乡子·向晚出京关》 宋·张商英
向晚出京关。
细雨微风拂面寒。
杨柳堤边青草岸,堪观。
只在人心咫尺间。
酒饮盏须乾。
莫道浮生似等闲。
用则逆理天下事,何难。
不用云中别有山。 -
12.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
何以知秋深,衾薄无浓梦。
梦断复不眠,寒气夜已纵。
幻虚成诸有,谁实神其用。
积惨以消之,化工似好弄。 -
13.《避地桂阳山门招友人晚饮》 宋·吴可
荒城住行李,故人亦淹留。
稍迁墟丘间,爱此石泉幽。
长夏晴复雨,风气如清秋。
开樽茅茨下,焉能消百忧。
客怀滞荆楚,念之成白头。
今宵理归梦,一棹随风流。 -
14.《诗赠晚学李君》 宋·邢仙老
久掩山斋看古经,但矜猿鹤事高情。
炉中且喜丹砂死,岩下近闻朱草生。
堪鄙尘寰驰妄理,莫教流俗听希声。
清溪有路无人识,独弄沧浪一濯缨。 -
15.《诗赠晚学李君》 宋·邢仙老
人稀境尽绝尘埃,野客寻源或到来。
怪石结成真洞府,乱山堆就假楼台。
久穷至理难期老,独放真机学未该。
得共山翁话虚寂,不妨岩下且徘徊。 -
16.《与仅初再过任大理别墅》 明·华察
溪南读书处,秋晚数经过。
寒照隐城树,苍烟深壁萝。
窗明山翠近,地静叶声多。
丛桂空岩暮,徒怀招隐歌。 -
17.《堤月听苏姬楼上理曲》 明·华淑
晚妆灯火炤楼新,重奏妍词唱未匀。
遮莫帘空扉已阖,隔墙犹有听歌人。 -
18.《客中岁晚呈何宏甫》 宋·戴复古
岁事费料理,三杯意适然。
与其愁度日,曷若醉忘年。
桑落冬前酒,梅花雪后天。
不知身是客,多谢主人贤。 -
19.《读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因》 宋·陆游
行年过八十,形悴神则旺。
往来江湖间,垂老犹疏放。
沧波浩无津,天遣遂微尚。
剡溪挂风帆,渔浦理烟榜,奇云出深谷,新月生叠嶂。
兴怀晋诸贤,谁能续遗唱? -
20.《送刘茂村主簿之官理定》 宋·杨万里
陆机二十作文赋,刘君二十诣大常。
桃花浪险阿香怒,点破龙额归西江。
平津六十策第一,刘君五十赐袍笏。
一官初入八桂林,官无早晚在努力。