-
61.《刘阮天台谣》 宋·王淮
天台山,乃在钱塘之南,瓯越之间。
上有撑云挂日千丈高峰挺岌?,下有奔雷喷雪万仞深壑流
潺湲。
银河倒泻石梁滑,自非仙风道骨谁能攀。 -
62.《登峄山后经官桥作》 明·王世懋
偷作闲身上峄山,强留春色马蹄间。
棠梨野戍欲飞尽,杨柳官桥犹耐攀。
晓月似将闺恨锁,晨风先送梦魂还。
年来头鬓元如许,莫道黄尘染更斑。 -
63.《游洞霄宫》 宋·韩松
芒鞋踏明月,入谷闻泉声。
了知非人间,泠然毛骨轻。
夜投羽士宫,道话留三更。
凌晨访幽洞,岩穴何峥嵘。 -
64.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
65.《赠蔡内翰九逵》 明·金大车
清朝散史鬓毛斑,江左词人数往还。
彩笔调高追汉代,玉堂官冷压仙班。
醉攀春柳晴看月,卧放晨衙早闭关。
他日思君寻旧隐,荷衣冲雨洞庭山。 -
66.《续催日鼓谣》 明·吴斌
胡为乎六龙?斜飞于若木之金天,复沈沦于西溟澒洞之重
渊。
日车摧颓势将堕,但闻惊天伐鼓,砰轰喧阗。
恨无鲁阳所挥之神戈,又无羲和所执之神鞭。 -
67.《游泰山六首(一作天宝元年四月从故御道上泰》 唐·李白
四月上泰山,石屏御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
68.《次韵曾仲锡承议食蜜清生荔支》 宋·苏轼
代北寒齑捣韭萍,奇苞零落似晨星。
逢盐久已成枯腊,得蜜犹应是薄刑。
欲就左慈求拄杖,便随李白跨沧溟。
攀条与立新名字,儿女称呼恐不经。
(俗有十八娘荔支。
) -
69.《东新桥》 宋·苏轼
群鲸贯铁索,背负横空霓。
首摇翻雪江,尾插崩云溪。
机牙任信缩。
涨落随高低。 -
70.《次韵曾仲锡承议食蜜渍生荔支》 宋·苏轼
代北寒荠捣韭萍,奇苞零落似晨星。
逢盐久已成枯腊,得蜜犹疑是薄刑。
欲就左慈求拄杖,使随李白跨沧溟。
攀条与立新名字,儿女称呼恐不经。 -
71.《巾子山又雨》 宋·范成大
百日篮舆因局跧,三晨泥阪兀跻攀。
晚晴幸自垫江县,今雨奈何巾子山。
树色于人殊漠漠,云容怜我稍班班。
如今只忆雪溪句,乘兴而来兴尽还。 -
72.《华严寺》 宋·范成大
众峰攒壁立,中有路一线。
攀援白云梯,食顷已天半。
我本紫芝曲,误落青刍栈。
向来脱新羁,恍已还旧观。 -
73.《西山寒溪》 宋·张耒
兹行颇闲暇,聊此山水间。
幸有所携人,臭味同一源。
山溪并修涧,嘉木间蒲莲。
杉松鸣古刹,始觉此溪寒。 -
74.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙拶人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧对寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽有省,平地咫尺行山川。 -
75.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙幂人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧听寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽自省,平地咫尺行山川。 -
76.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
77.《寄圣俞》 宋·欧阳修
凌晨有客至自西,为问诗老来何稽。
京师车马曜朝日,何用扰扰随轮蹄。
面颜憔悴暗尘土,文字光彩垂虹霓。
空肠时如秋蚓叫,苦调或作寒蝉嘶。 -
78.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
79.《和对雪忆梅花》 宋·欧阳修
昔官西陵江峡间,野花红紫多斓斑。
惟有寒梅旧所识,异乡每见心依然。
为怜花自洛中看,花上蜀鸟啼绵蛮。
当时作诗谁唱和,粉蕊自折清香繁。 -
80.《自岐江山行至平陆驿五言二十四韵》 宋·欧阳修
岐江望平陆,百里千余岭。
萧条断烟火,莽苍无人境。
峰峦互前後,南北失壬丙。
天秋云愈高,木落岁方冷。