-
1.《咏日》 唐·董思恭
沧海十枝晖,悬圃重轮庆。
蕣华发晨楹,菱彩翻朝镜。
忽遇惊风飘,自有浮云映。
更也人皆仰,无待挥戈正。 -
2.《晨起二首(后首一题作山斋秋晚)》 唐·许浑
桂树绿层层,风微烟露凝。
檐楹衔落月,帏幌映残灯。
蕲簟曙香冷,越瓶秋水澄。
心闲即无事,何异住山僧。 -
3.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
4.《十月晨雨》 宋·赵蕃
昨夕斜阳照墟落,今晨细雨暗檐楹。
田夫荷笠趋田去,织妇连机竞织声。
畏馁但忧瓶粟罄,怕寒聊倚鬓丝明。
古来名士多如此,底事于予亦麽生。 -
5.《侍宴莎册宫应制得情字》 唐·许敬宗
三星希曙景,万骑翊天行。
葆羽翻风队,腾吹掩山楹。
暖日晨光浅,飞烟旦彩轻。
塞寒桃变色,冰断箭流声。
渐奏长安道,神皋动睿情。 -
6.《玩郡斋海榴》 唐·宋之问
泽国韶气早,开帘延霁天。
野禽宵未啭,山蜚昼仍眠。
目兹海榴发,列映岩楹前。
熠爚御风静,葳蕤含景鲜。 -
7.《终南幽居献苏侍郎三首时拜太祝未上》 唐·储光羲
暮春天气和,登岭望层城。
朝日悬清景,巍峨宫殿明。
圣君常临朝,达士复悬衡。
道近无艮足,归来卧山楹。 -
8.《金山行(润州金山寺,寺在江心)》 唐·窦庠
西江中da波四截,涌出一峰青堞eJ.外如削成中缺裂,阳气发生阴气结。
是时炎天五六月,上有火云下冰雪。
夜色晨光相荡沃,积翠流霞满坑谷。 -
9.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
10.《食曲河驿(驿在商邓间)》 唐·韩愈
晨及曲河驿,凄然自伤情。
群乌巢庭树,乳燕飞檐楹。
而我抱重罪,孑孑万里程。
亲戚顿乖角,图史弃纵横。
下负明义重,上孤朝命荣。
杀身谅无补,何用答生成。 -
11.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
12.《初日照凤楼》 唐·李虞仲
旭日烟云殿,朝阳烛帝居。
断霞生峻宇,通阁丽晴虚。
流彩连朱槛,腾辉照绮疏。
曈曨晨景里,明灭晓光初。
户牖仙山近,轩楹凤翼舒。
还如王母过,遥度五云车。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
17.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
18.《学刘公干体》 南北朝·鲍照
胡风吹朔雪,千里度龙山。
集君瑶台上,飞舞两楹前。
兹晨自为美,当避艳阳天。
艳阳桃李节,皎洁不成妍。 -
19.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
20.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。