-
101.《老病追感壮岁读书之乐作短歌》 宋·陆游
少年志力强,文史富三冬;但喜寒夜永,那知睡味浓。
庭树风淅淅,城楼鼓冬冬,自鞭不少贷,冻坐闻晨钟。
探义剧攻玉,摛文笑雕龙;落纸笔纵横,围坐书叠重,得意自吟讽,清悲答莎蛩。
饥肠得一饼,美如紫驼峰。 -
102.《与子坦子聿游明觉十四韵》 宋·陆游
我自何山来,觅路占楼钟。
联翩两葛巾,跌宕一短筇。
深谷已曛黑,夕阳犹半峰。
堂中千岁师,磊砢如古松。 -
103.《自诘》 宋·陆游
修行力量浅,触事常寡悰。
端居本年事,奈此百忧攻。
今晨默自语:世岂不汝容?漱濯临清流,啸歌荫长松。
缓步有夷途,远眺多奇峰。
野叟时相寻,村酒亦自醲。
于道忽少进,一扫芥蔕胸。
轑釜本常情,宁说饭後钟? -
104.《对食书媿》 宋·陆游
连年宽水旱,天若相悬车。
麤有芋魁豆,并忘熊掌鱼。
先生饭不足,贤者食无余。
老我知何幸,晨盘厌美蔬。 -
105.《梦行秦晋间有作》 宋·陆游
夜店紬衾暖,晨厨粟饭香。
驴肩双酒榼,童背一琴囊。
冰坼河声壮,郊平塔影长。
古今均梦境,不用吊兴亡。 -
106.《书怀示子遹》 宋·陆游
平生山林几緉屐,何意随人戴朝帻!口言报国直妄耳,断简围坐晨至夕。
道山堂东直庐冷,手种疏篁半窗碧。
但虞风波起平地,岂有亮发能补益。
成书朝奏暮请老,入耳幸免烦言啧。 -
107.《病戒》 宋·陆游
忧身如忧国,畏病如畏乱;此身虽幸健,敢作无事看?祸福在呼吸,恐惧兼寝饭。
人所忽不省,我思尝熟烂。
夜卧不安席,晨起宁待旦?虽云亲药石,得失每参半。
人情喜一快,往往触剽悍。
收功宁使迟,覆败不可玩。 -
108.《炊米继戏作》 宋·陆游
敢羡晨兴费万钱,口边纵理信前缘。
高年虽获殿诸老,一饱常如登九天。
架上有书吾已矣,甑中无饭亦陶然。
蓬门一闭还旬日,实怕闲人搅昼眠。 -
109.《题曾无疑云巢》 宋·杨万里
兰芷溪头子曾子,日饭兰花饭溪水。
犹嫌尘土涴荷衣,移家龙山西复西。
清晨芒屦上山觜,瞥见寸云石边起。
忽追捉得絮一球,襟包袖里不放休。 -
110.《晨炊黄宙铺饭後山行》 宋·杨万里
山行行得软如绵,急上篮舆睡霎间。
梦里只闻人喝道,不知过尽数重山。 -
111.《先两国初忌》 宋·文天祥
北风吹黄花,落木寒萧飕。
哀哀我慈母,玉化炎海秋。
日月水东流,音容隔悠悠。
小祥哭下邳,大祥哭幽州。 -
112.《寓陈杂诗十首》 宋·张耒
朝雨如棼丝,咫尺不相辨。
俄然晨光漏,绀碧出天面。
天工易明晦,顷刻俄屡变。
今朝事大定,云物卷组练。 -
113.《岁暮即事寄子由先生》 宋·张耒
岁暮淮阳客,贫闲两有余。
朝昏面壁坐,风雪闭门居。
老去深依佛,年衰更嗜书。
未能忘素业,聊用慰穷途。 -
114.《贺雨拜表》 宋·张耒
群云雨事毕,振旅不复阵。
扫天无一尘,千里还绿润。
晨朝大明贺,沙路万蹄印。
朝光泛翠瓦,佳气去人近。
颇避斧扆尊,侑膳饭龙笋。
愿君爱物心,从此至尧舜。 -
115.《冬日即事》 宋·张耒
郡闲多暇日,况乃值清冬。
风叶已成扫,霜芜犹复重。
佛香留夜火,蔬饭候晨钟。
谁信二千石,心如一衲翁。 -
116.《演雅》 宋·黄庭坚
桑蚕作茧自缠裹,蛛蝥结网工遮逻。
燕无居舍经始忙,蝶为风光勾引破。
老鶬衔石宿水饮,穉蜂趋衙供蜜课。
鹊传吉语安得闲,鸡催晨兴不敢卧。 -
117.《送杨瓘雁门省亲二首》 宋·黄庭坚
执戟老翁年七十,人看生理亦无聊。
草玄事业窥周易,作赋声名动汉朝。
今见远孙勤翰墨,还持遗藁果箪瓢。
三年乡校趋晨鼓,一日边城听夜刁。
野饭盈盘厌葱韭,春风半道解狐貂。
归时定倒迎门屣,问雁安能学度辽。 -
118.《送慧勤归余杭》 宋·欧阳修
越俗僭宫室,倾赀事雕墙。
佛屋尤其侈,耽耽拟侯王。
文彩莹丹漆,四壁金焜煌。
上悬百宝盖,宴坐以方床。 -
119.《持国遗食》 宋·梅尧臣
乞食非为贫,妻病妾且死。
晨爨不暖釜,朝饭亦辍匕。
遗我我所恤,食我我所耻。
我耻曾我求,我恤宁我止。
应乏岂在丰,赴义实未鄙,漂母殊下乡,为惠得终始。 -
120.《和师直早春雪後五垅道中作》 宋·梅尧臣
来寻谷口春,正值阴云结。
日暮冰霰繁,宿亭孤饭设。
侵晨登垅去,始见群峰列。
草冻未抽心,松枯犹抱节。
川傍认飞鹭,林上坠残雪。
何意待芳菲,迟留未堪折。