-
1.《谪仙怨·晴川落日初低》 唐·刘长卿
晴川落日初低,惆怅孤舟解携。
鸟向平芜远近,人随流水东西。
白云千里万里,明月前溪后溪。
独恨长沙谪去,江潭春草萋萋。 -
2.《渔歌子·西风一叶下晴川》 元·周巽
西风一叶下晴川。
换酒将鱼不用钱。
芦渚畔,蓼洲边。
暮醉醒来月满 -
3.《渔歌子·西风一叶下晴川》 元·周巽
西风一叶下晴川。
换酒将鱼不用钱。
芦渚畔,蓼洲边。
暮醉醒来月满 -
4.《水龙吟 简周晴川教授会饮和韵,其兄晴山,》 元·朱唏颜
一春剩雨悭晴,闷来闲检床头历。
农占候应,今朝甲子,初开霁色。
草径泥融,柳桥风劲,尚妨吟策。
有幽轩水净,官*春透,尽可一,觞闲集。 -
5.《题晴川图》 元·岑安卿
清溪潾潾生浅花,晓日倒射摇金沙。
翩然双鹭下危石,玉雪照影无纤瑕。
溪边小景入图画,青烟绿树渔翁家。
渔翁归来歌未终,鹭鸶忽起芦花风。 -
6.《卜算子(中秋欲雨还晴,惠力寺江月亭用东坡先生韵示诸禅老寄徐师川枢密)》 宋·向子諲
雨意挟风回,月色兼天静。
心与秋空一样清,万象森如影。
何处一声钟,令我发深省。
独立沧浪忘却归,不觉霜华冷。 -
7.《巫秀丽为四川之奇观其一晴》 宋·高吉
巫峡秋深景最幽,山岚泼翠淡烟浮。
看来不复成云雨,空锁襄王旧日愁。 -
8.《杨伯子监丞霅川久雨得晴为喜》 宋·戴复古
村南村北晒簑衣,好是云开日出时。
太守少宽忧世志,野人为赋喜晴诗。
两岐瑞麦黄金实,八茧吴蚕白雪丝。
政事端知合天意,雨旸还亦顺人为。 -
9.《新晴读樊川诗》 宋·杨万里
江妃瑟里芰荷风,净扫痴云展碧穹。
嫩热便嗔疏小扇,斜阳酷爱弄飞虫。
九千刻里春长雨,万点红边花又空。
不是樊川珠玉句,日长淡杀个襄翁。 -
10.《晴望汉川》 宋·文同
城头看雨霁,天地若新浴。
晚容变云霞,秋意著草木。
四时易迁改,万事苦迫促。
旧山何日归,三径有松菊。 -
11.《宋复古度支晚川晴雪》 宋·文同
霁色变云林,寒光混烟水。
遥山定何处,渺漭才可指。