-
1.《柳絮》 宋·卢梅坡
晴栏看尽柳花飞,一段风情不自持。
若使化为萍逐水,不如且作絮沾泥。 -
2.《登清音堂》 宋·喻良能
堂上横看江上洲,洲边春浪拍天浮。
晴栏倚遍无多景,浩荡时时没白鸥。 -
3.《湖阁晓晴寄呈从翁二首》 唐·李群玉
岭日开寒雾,湖光荡霁华。
风乌摇径柳,水蝶恋幽花。
蜀国地西极,吴门天一涯。
轻舟栏下去,点点入湘霞。 -
4.《春晴》 唐·李咸用
檐滴春膏绝,凭栏晚吹生。
良朋在何处,高树忽流莺。
游寺期应定,寻芳步已轻。
新诗吟未稳,迟日又西倾。 -
5.《春光好(一名愁倚栏令)》 唐·和凝
纱窗暖,画屏闲,亸云鬟。
睡起四肢无力,半春间¤
玉指剪裁罗胜,金盘点缀酥山。
窥宋深心无限事,小眉弯。 -
6.《少年游·栏干十二独凭春》 宋·欧阳修
栏干十二独凭春,晴碧远连云。
千里万里,二月三月,行色苦愁人。
谢家池上,江淹浦畔,吟魄与离魂。
那堪疏雨滴黄昏。
更特地、忆王孙。 -
7.《春晴》 宋·晁端礼
燕子来时,清明过了,桃花乱飘红雨。
倦客凄凉,千里云山将暮。
泪眸回望,人在玉楼深处。
向此多应念远,凭栏无语。 -
8.《菩萨蛮·雨晴夜合玲珑日》 唐·温庭筠
雨晴夜合玲珑日,万枝香袅红丝拂。
闲梦忆金堂,满庭萱草长。
绣帘垂□□,眉黛远山绿。
春水渡溪桥,凭栏魂欲消。
? -
9.《九日阻雨晚晴二首》 宋·陈耆卿
秋气重阳故故深,临栏极目一披襟。
紫萸黄菊常年事,冷雨凄风此日心。
节物将迎人易老,尘埃追逐我难任。
笑驱万虑归何有,独自低头课楚吟。 -
10.《太常引·弄晴微雨细丝丝》 元·赵孟*
弄晴微雨细丝丝。
山色淡无姿。
柳絮飞残,茶蘼开罢,青杏已团枝。
栏干倚遍人何处,愁听语黄鹂。
宝瑟尘生,翠销香减,天远雁书迟。