-
181.《游目》 宋·赵汝鐩
游目林坰信马蹄,十来家住小桥西。
浮沉野水看晴雁,唱和茅檐听午杂。
菜要遮栏增旧堑,田分荫注作新堤。
年丰米贱人人乐,农父相逢醉似泥。 -
182.《风雨种竹(以下次陈锦衣廷用韵)》 明·李东阳
石栏沙路雨声干,为欠萧萧一两竿。
深带土膏从地底,暝移茅屋过江干。
方于辰日依时种,影待晴天拂翠看。
试倚蓬窗听疏密,布袍沾尽不知寒。 -
183.《同柯东海出湖》 宋·陈宓
欲访西湖久未晴,故应穿屐踏泥行。
不因世事无时尽,那识波光有底清。
翠竹碧莲迷上下,雕栏画阁压峥嵘。
扁舟正好频来买,烟景何人与子争。 -
184.《烟雨楼》 宋·方回
楼压重湖实壮哉,楼前图画若天开。
鸥从沙际冲烟去,燕向花边卷雨来。
傍柳一桥相掩映,隔林双塔共崔嵬。
栏干倚尽催诗处,晴日须来三四回。 -
185.《时斋新植》 宋·葛绍体
红栏一带树青青,帘幙风轻颺晓晴。
日转花阴燕飞去,堂中惟有读书声。 -
186.《戈阳县学北堂见夹竹桃花有感而书》 宋·李覯
暖碧覆晴殷,依依近朱栏。
异类偶相合,劲节何能安。
同地尽妖艳,无地容檀栾。
移根既不可,洁心诚为难。
外貌任春色,中心期岁寒。
正声尚可听,谁是怜伦官。 -
187.《憩颜子予海山别业》 宋·释绍嵩
群峰当户晓岚晴,杨柳风和日听莺。
郭外春山明锦绣,门前弱水即蓬瀛。
期登野阁闲应甚,来惯幽禽近不惊。
独凭栏干意难写,绿桑疏处哺牛鸣。 -
188.《八月道宫闻莺》 宋·王洋
密林啭圆吭,流韵入清杳。
当时太晚计,花前来不中。
致使惜春人,问声恨先老。
正缘幽谷春,朋友在久要。 -
189.《合江亭晚眺》 宋·杨时
倚杖钩帘两水间,晴光飞影上雕栏。
帆催画鷁抟风去,雪吐铦锋作剑攒。
平野烟浮迷远目,晚溪潮涨失前滩。
骑鲸一往扶桑近,休问人间行路难。 -
190.《浏阳五咏·归鸿阁》 宋·杨时
帘卷晴空独倚栏,冥鸿点点有无间。
秋风注目无人会,时与白云相对閒。 -
191.《重阳》 宋·喻良能
一年秋节重阳浓,园林上下皆清风。
远山百里削寒玉,平湖十亩磨青铜。
亦好茂树蓊西北,露枝霜叶纷青红。
枝头寂寂少啼鸟,天外隐隐飞征鸿。 -
192.《和秋房题半湖楼二首》 宋·朱继芳
天目飞来第几峰,峰前着屋贮虚空。
湿云低亚钩栏角,缺月斜窥户牖中。
一水东西添柳岸,两山南北欠樵风。
住家欲和千年计,顷刻阴晴便不同。