-
121.《和提刑子功喜雨》 宋·文同
时雨已可喜,况当春发生。
入地如流膏,浸灌万物萌。
真宰每自惜。
才洒复却晴。 -
122.《墨君堂晚晴凭栏》 宋·文同
墨君堂中看新霁,十里平林铺净绿。
青烟一去抹远岸,白鸟双来立乔木。
戴胜入园蚕已老,栗留过陇麦将熟。
坐等月破东岭云,自取帘钩更高轴。 -
123.《雨后看山因忆黄世南先生诗以相招》 宋·文同
新霜夜落群梢鸣,群风刮天为早晴。
南山向晓尽张列,颓岭断壑当空横。
开轩一见喜无量,走上高阁临飞甍。
层栏倚遍不能下,状貌秀活围双睛。 -
124.《登城楼》 宋·陈与义
去年梦陈留,今年梦邓州。
几梦即了我,一笑城西楼。
新晴草木丽,落日淡欲收。
远川如动摇,景气明田畴。 -
125.《邓州城楼》 宋·陈与义
邓州城楼高百尺,楚岫秦云不相隔。
傍城积水晚更明,照见纶巾倚楼客。
李白上天不可呼,阴晴变化还须臾。
独扶栏干咏奇句,满楼风月不枝梧。 -
126.《天开画楼图》 宋·白玉蟾
层檐叠巘入苍冥,千山万山相送迎。
晴云一抹收未了,溪尾更濯余霞明。
化工朝暮费点染,丹青变态随深浅。
凭栏展空千里眼,却愁此轴难舒卷。 -
127.《戏联平字体》 宋·白玉蟾
西风来无边,松声填虚空。
晴云飞瀰漫,凉蟾光玲珑。
挥觥奔长鲸,凭栏穷冥鸿。
诗成摛霜毫,吹嘘呈天公。 -
128.《武昌怀古十咏·南楼》 宋·白玉蟾
凭暖朱栏醉已酥,楼前眼缬望中疎。
汉阳草树看来短,淮岸渔家淡欲无。
薄暮鸦翻千点墨,晴空雁草数行书。
多情庾亮吟魂远,风泛荒花秋满湖。 -
129.《夜宿太清悟真成道宫》 宋·白玉蟾
朱楼紫殿贴晴空,前后千峰更万峰。
蝶殢秋花黄淡佇,猿啼晓树翠溟濛。
断霞烟重苔粘露,薄暮云兴夜起风。
醉倚玉栏弄明月,嗟嗟身世等萍蓬。 -
130.《序宾亭》 宋·蔡襄
师律先忧寄,朝家此得人。
门庭环剑佩,胸胆贯星辰。
今已閒戎略,畴能卜宴申。
楼高休暇日,台逈厌登春。 -
131.《秋游六首》 宋·邵雍
家住南城水竹涯,乘秋行乐未尝亏。
轻寒气候我自家。
半醉光阴人莫知。
信马天街微雨后,凭栏僧阁晚晴时。
十年美景追寻遍,好向风前摘白髭。 -
132.《秋日登石阁》 宋·邵雍
初晴僧阁一凭栏,风物凄凉八月间。
欲尽上层尝脚力,更於高处看人寰。
秋深天气随宜好,老后心怀只爱闲。
为报远山休敛黛,这般情意久阑珊。 -
133.《小圃逢春》 宋·邵雍
随分亭栏亦弄妍,不妨闲停酒垆边。
夜簷静透花间月,昼户晴生竹外烟。
事到悟来全偶尔,天教闲去岂徒然。
壶中日月长多少,烂占风光十二年。 -
134.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。 -
135.《扬州五吟其二平山堂》 宋·苏辙
堂上平看江上山,晴光千里对凭栏。
海门仅可一二数,云梦犹吞八九宽。
檐外小棠阴蔽芾,壁间遗墨涕丸澜。
人亡坐使风流尽,遗构仍须子细观。 -
136.《次韵子瞻登望海楼五绝》 宋·苏辙
山色潮声四面来,城中金碧烂成堆。
不愁门外严扃锁,终日凭栏未拟回。
湖色苍苍日向斜,烟波万状不容滉。
画船人去浮红叶,石径僧归蹑白蛇。 -
137.《扬州五咏 平山堂〈欧阳永叔所建·〉》 宋·苏辙
堂上平看江上山,晴光千里对凭栏。
海门仅可一二数,云梦犹然八九宽。
檐外小棠阴蔽芾,壁间遗墨涕泛澜。
人亡坐使风流尽,遗构仍须子细观。 -
138.《清晖阁》 宋·韩元吉
台府填都会,乃与山水期。
青溪带秦淮。
渺若万顷陂。
主公金闺旧,官曹日追随。 -
139.《岳阳楼》 宋·黄公度
后乐先忧记饱观,兹楼今始得凭栏。
吐吞五水波涛阔,出纳三光境界宽。
黄帝乐声喧广宙,湘君山影浸晴澜。
江山何独助张说,收拾清晖上笔端。 -
140.《登一鉴亭有怀亡弟老成下世》 宋·李吕
半年懒向此经行,上巳重来雨乍晴。
三径就荒春草合,一亭依旧暮山横。
怅怀丘壑空陈迹,极目园林不胜情。
老境何堪风断雁,倚栏挥泪咽溪声。