-
221.《宿浦口周生池馆》 明·钟惺
江边事事作山家,复有山斋著水涯。
一壑阴晴生草树,六时喧寂在莺花。
潮寻故步沙频失,烟叠新痕岭若加。
信宿也知酬对浅,暂将心迹寄幽遐。 -
222.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
223.《辇下曲》 宋·戴埴
旧来闻说京师乐,香街十里春风箔。
朝踏金梯入凤楼,暮下琼钩延翠幄。
蛾绿梅花装,淑质兰蕙芳。
笙歌枣下曲,琵琶陌上桑。 -
224.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
225.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
226.《大华山》 宋·何异
地灵推宝盖,奇崛跨三州。
帝座联枢极,星躔值斗牛。
江南夸绝胜,仙伯揖浮邱。
旧观依山脚,崇坛冠岭头。 -
227.《次韵得閒晚春即事》 宋·乐备
新晴初照屋山头,春欲归时事事幽。
诗著硬黄容我扫,酒拚大白共君浮。
幸闻边行初无警,喜见农功渐可鸠。
老去所期如此尔,人间底事更关愁。 -
228.《雪后》 宋·李伯玉
玉环晕月蟠长虹,飞沙卷土号阴风。
黄云羃羃翳晴空,屋头唧唧鸣寒虫。
天符夜下扶桑宫,玄冥震怒鞭鱼龙。
钱垅飞出沧海底,咄嗟如律愁神公。 -
229.《客崇安寄萧小山》 宋·李德真
宦清只有著书忙,六馆归时客满堂。
芍药待吟班已峻,梅花曾赋笔犹香。
夜瞻北斗星河近,晴倚冬梅岭树长。
别日未深情不浅,雪风吹老孟襄阳。 -
230.《红梅》 宋·李谨思
月香水影眩锦画,冰魂雪骨酣华春。
神仙狡狯本玩世,处士游侠聊惊人。
怒艴不顾杀气横,忠赤自与晴曦亲。
山林著汝吾未许,绛衣襮鏖缁尘。 -
231.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
232.《雪后》 宋·李之纯
玉环晕月蟠长虹,飞沙卷土号阴风。
黄云幂幂翳晴空,屋头唧唧鸣寒虫。
天符夜下扶桑宫,玄冥震怒鞭鱼龙。
鱼龙飞出沧海底,咄嗟如律愁神公, -
233.《春日田园杂兴二首》 宋·梁相
膏雨初晴布过啼,村村景物征熙熙。
谁知农圃无穷乐,自与莺花有旧期。
彭泽归来惟种柳,石湖老去最能诗。
桃红李白新秧绿,间著东风总不知。 -
234.《题马远四景图》 宋·内院官
花前静榻间眠处,竹下明窗独坐时。
著甚语言名定泰,林间自有翠禽知。
一霎催花细雨回,集芳堂下锦千堆。
浪红狂紫浑争发,不待商量细细开。 -
235.《丁丑岁中秋日劭农於城南得五绝句》 宋·史弥宁
说似田家好著忙,胜培宿麦接青黄。
定知不落薰风后,万垄晴催煮饼香。 -
236.《送务绅禅者分卫歌》 宋·释梵言
豁灵明,开正首,脱却多年肮臭破布袄。
顶门一劄,眼晴便定动,如今识得无能老天。 -
237.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
老胡半夜见明星,瞎却平生两眼晴。
直至如今无摸索,一回举著一伤情。 -
238.《偈》 宋·释渊
节近端午,乍晴乍雨。
带累达磨眼睛,特地和泥合土。
二祖不会承当。
雪庭枉受辛苦。 -
239.《偈颂二十三首》 宋·释云岫
千岩带雪,万水生冰。
今夜寒极岁极,明朝日新日新。
山僧禅床角头拂子,长时间挂不犯纤尘。
信手拈来,春回大地。 -
240.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。