-
21.《姑苏馆夜雪》 宋·杨万里
昨朝晴色动春熙,入夜星河弄碧漪。
谁信雪花能样巧,等他人睡不教知。
起来红日恍开霁,照得王花光陆离。
归去中都说奇事,姑苏馆里上元晴。 -
22.《望女几雪》 宋·张耒
万戟高攒女几晴,卷帘初见雪峥嵘。
光迎晓日峰千叠,气入阴风夜五更。
晴色北临秦甸白,寒威东抱洛阳清。
坐看沟壑承余泽,付与春田次第耕。 -
23.《春晴将游玉渊践吴季谦待制冯可久武博山行之》 宋·岳珂
康庐三万丈,下有神龙渊。
旁联玉井并,仰溯银河连。
层崖积冰雪,断岸藏风烟。
崔隤五老峰,迸泻三峡泉。 -
24.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
25.《郭熙关山雪霁图》 明·苏伯衡
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
26.《用前韵作雪诗留景文》 宋·苏轼
万松岭上黄千叶,载酒年年踏松雪。
刘郎去后谁复来,花下有人心断绝。
东斋夜坐搜雪句,两手龟坼霜须折。
无情岂亦畏嘲弄,穿帘入户吹灯灭。 -
27.《冬不雪春苦雨外台为民心恻檄郡请祷於法轮应》 宋·王之道
谁令一日如三秋,仁人方念淮南州。
斯民忍饥望麰麦,积雨又有伤残忧。
冬温土燥生春瘴,半夜风声来枕上。
晓看飞雪欲堆檐,白马参差攒玉嶂。 -
28.《雪中观梅》 宋·方岳
一冬妍晴春意早,微茫已到閒花草。
山翁平生见事迟,未缉牛衣编稻藁。
明日是春那得寒,玄冥不作寻常看。
交割与春排当处,万里瑶林列银树。 -
29.《雪夜观象阙待漏》 唐·张少博
残雪初晴后,鸣珂奉阙庭。
九门传晓漏,五夜候晨扃。
北斗横斜汉,东方落曙星。
烟氛初动色,簪珮未分形。
雪重犹垂白,山遥不辨青。
鸡人更唱处,偏入此时听。 -
30.《清平乐 题桐花道人卷 桐花道人吴国良雪中》 元·顾阿瑛
留玉山中数日,今日始晴,相与同坐雪巢,以铜博山,焚古龙涎,酌雪水,烹藤茶,出万壑雷琴,听清癯生陈维允弹石泉流水调,道人复以碧玉箫作清平乐,虚室生白,尘影不动,清思不能已已。
道人出所揣卷索和民瞻石先生所制清平乐词,予遂以紫玉池试想花烟,书以赠之,且邀座客郯云台同和,时至正十年腊月二十二日也凤箫声度。
十二瑶台暮。
开遍琼花千万树。 -
31.《秋夜听谷大弹阳春白雪遂歌以赠》 明·黄玄
昔闻歌《白雪》,未知弦上声。
看君弹来秋月下,十指如度春风鸣。
初闻飘飘下天阙,乱逐回风气骚屑。
冻来深树梅不开,散入空林竹应折。 -
32.《拟岘台观雪》 宋·陆游
垂虹亭上三更月,拟岘台前清晓雪。
我行万里跨秦吴,此地固应名二绝。
山川灭没雪作海,乱坠天花自成态。
狂歌痛饮豪不除,更忆衔枚驰出塞。 -
33.《边日雪次典仲宣韵二首》 宋·杨公远
连朝飞雪满山城,恰负人言雪易晴。
梅顿添肥香不减,竹虽暂屈节还清。
闭门僵卧嗟寒士,煮水烹茶任巨卿。
但喜遗蝗深入地,休夸李愬把吴平。 -
34.《送吉中孚校书归楚州旧山(中孚自仙官入仕)》 唐·卢纶
青袍芸阁郎,谈笑挹侯王。
旧箓藏云穴,新诗满帝乡。
名高闲不得,到处人争识。
谁知冰雪颜,已杂风尘色。 -
35.《初晴野步》 宋·陆游
入市路三叉,缘山港半斜。
疏篱带残雪,幽窦泻湍沙。
好鸟晴相语,芳兰暖欲芽。
病余无脚力,随处憩人家。 -
36.《次黄提刑雪韵》 宋·白玉蟾
久晴忽尔雨丝丝,既雨还晴亦不疑。
滕六假宁催入局,赵衰回避乞寻医。
捣霜碾雹些来个,剪水雕冰片子时。
一夜悄然飞到晓,满天满地化琉璃。 -
37.《人日雪》 宋·朱翌
天公号令今年早,阿香动地连催晓。
今朝才及七日人,却见长空六花扰。
我独砖炉坐画灰,扶杖出门愁屐倒。
细挑生菜羹鼎香,落尽梅花妆额巧。 -
38.《新晴出溪上因访王伯明詹望之》 宋·王炎
萍转滞岩邑,简出而深居。
儿辈不自量,妄意游璧池。
日占乌鹊喜,不寄黄犬书。
积雨蒸溽暑,客思郁不舒。 -
39.《喜雨晴》 宋·方回
骤雨送残雪,山涧没半膝。
悠悠入深溪,想复高数尺。
赤土流水红,青土流水碧。
寸步阻烂泥,诗眼返自德。 -
40.《和少府崔卿微雪早朝》 唐·王建
蓬莱春雪晓犹残,点地成花绕百官。
已傍祥鸾迷殿角,还穿瑞草入袍襕.无多白玉阶前湿,积渐青松叶上干。
粉画南山棱郭出,初晴一半隔云看。