-
41.《和少府崔卿微雪早朝》 唐·王建
蓬莱春雪晓犹残,点地成花绕百官。
已傍祥鸾迷殿角,还穿瑞草入袍襕.无多白玉阶前湿,积渐青松叶上干。
粉画南山棱郭出,初晴一半隔云看。 -
42.《书斋雪后》 唐·赵嘏
拥褐坐茅檐,春晴喜初日。
微风入桃径,爽气归缥帙。
频时苦风雪,就景理巾栉。
树暖高鸟来,窗闲曙云出。
乡遥路难越,道蹇时易失。
欲静又不能,东山负芝朮. -
43.《花心动(郭清华新轩)》 宋·吴文英
入眼青红,小玲珑、飞檐度云微湿。
绣槛展春,金屋宽花,谁管采菱波狭。
翠深知是深多少,不都放、夕阳红入。
待装缀,新漪涨翠,小圜荷叶。 -
44.《三犯渡江云(旧平声,今入入声,为竹友谢少保寿)》 宋·陈允平
风流三径远,此君淡薄,谁与伴清足。
岁寒人自得,傍石锄云,闲里种苍玉。
琅玕翠立,爱细雨、疏烟初沐。
春昼长,秋声不断,洗红尘凡俗。 -
45.《风入松(赠蒋道录溪山堂)》 宋·张炎
门前山可久长看。
留住白云难。
溪虚却与云相傍,对白云、何必深山。
爽气潜生树石,晴光竟入阑干。 -
46.《送方员外力疾归吴兴》 明·张羽
终年不出户,出户即相违。
疾病欣在告,田园应暂归。
天寒孤舟发,岁莫行人稀。
棹师遵旧路,田翁识故衣。 -
47.《题晴川图》 元·岑安卿
清溪潾潾生浅花,晓日倒射摇金沙。
翩然双鹭下危石,玉雪照影无纤瑕。
溪边小景入图画,青烟绿树渔翁家。
渔翁归来歌未终,鹭鸶忽起芦花风。 -
48.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
49.《累日浓云作雪不成遂有春意》 宋·陆游
酿雪经旬竟不成,一霜却作十分晴。
云归岫穴千峰立,暖入郊原万耦耕。
菖叶离离丰岁候,梅花眷眷故人情。
道傍孤店新醅熟,已有幽禽一两声。 -
50.《入长安闸》 宋·杨万里
船入长安恰五更,归人都喜近临平。
阴晴天色知何似,篷上惟闻扫雪声。 -
51.《用欧阳文忠韵雪诗》 宋·张耒
密雪当残腊,冲风到荜门。
洒窗惊纸湿,入竹觉声繁。
天阔飘无界,城高积有痕。
气和归麦陇,水味到茶轩。 -
52.《春雪呈张仲谋》 宋·黄庭坚
暮雪霏霏若撒盐,须知千陇麦纤纤。
梦阑半枕听飘瓦,晓起高堂看入帘。
剩与月明分夜砌,即成春溜滴晴檐。
万金一醉张公子,莫道街头酒价添。 -
53.《二月雪》 宋·欧阳修
宁伤桃李花,无损杞与菊。
杞菊吾所嗜,惟恐食不足。
花开少年事,不入老夫目。
老夫无远虑,所急在口腹。
风晴日暖雪初销,踏泥自采篱边绿。 -
54.《用禁物体书雪》 宋·朱翌
宵分猎猎风翻帏,平明漫漫雪拥扉。
高妆老树枝不举,深压野麰根渐肥。
削平履迹顷刻尽,吹落杨花从来稀。
饥乌大有在陈厄,循阶入房冷不飞。 -
55.《新岁雪示儿辈二首》 宋·曹勋
改岁晴和两月悭,雨声兼闰湿长安。
江海已挟春风嫩,朔雪犹飞腊月寒。
老境亟寻篝火暖,此怀不放酒瓶乾。
珠幢玉蕊明心目,写入清吟异日看。 -
56.《环村踏雪》 宋·楼钥
一冬求雪雨还晴,賸喜春朝见玉霙。
不为偶同佳客到,谁通常人入乱山行。
云窗雾阁知何限,玉树琼枝到处明。
更唤轻舟同稳泛,小谿何似剡谿清。 -
57.《十二月九日雪融夜起达旦》 宋·魏了翁
远钟入枕雪初晴,衾铁棱棱梦不成。
起傍梅花读周易,一窗明月四檐声。 -
58.《病虎行》 宋·岳珂
长风吹谷白日暗,旷野人稀云黯澹。
狐狸啸舞豺狼嗥,病虎妥尾行蓬蒿。
天寒泉冻山骨高,皮枯髀痒霜爪搔。
纷纷晴雪爮落毛,垂头帖耳身腥臊。 -
59.《和野渡雪消二律》 宋·卫宗武
雪晴吟弄句仍佳,满纸鲛珠屡拜嘉。
刻玉林林空楮叶,沾泥处处失杨花。
消成滴沥原归旧,润入根荄生有涯。
賸洗瓶罂储此水,待驱炎暑煮春茶。 -
60.《雪复晴》 宋·陈著
冬来多是雨,日日望云回。
飘洒不成雪,连绵如入梅。
高风吹日上,短影为山催。
那问归家事,床头有宿醅。