-
1.《金刚随机无尽颂·无断无灭分第二十七》 宋·释印肃
当无断灭心,休将闻见寻。
一念无思体,圆通妙智音。 -
2.《复留侯从效问南汉刘岩改名龑字音义》 唐·詹敦仁
伏羲初画卦,苍氏乃制字。
点画有偏旁,阴阳贵协比。
古者不嫌名,周公始称讳。
始讳犹未酷,后习转多忌。 -
3.《送智光禅伯》 唐·贯休
万事归一衲,曹溪初去寻。
从来相狎辈,尽不是知音。
乞食林花落,穿云翠巘深。
终希重一见,示我祖师心。 -
4.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
5.《观音画赞》 宋·林之奇
稽首补陀闻思修,千手千眼普供应。
世人两手及两眼,眼见手捉各随心。
手一手眼无用处,即与骈拇枝指等。
菩萨照用一时行,应以千心为主宰。 -
6.《观音诗》 宋·释契适
渊智弘慈大辨才,端居波上绝纤埃。
祥光射散千门病,甘露倾消万国灾。
翠柳变成金世界,白莲涌出玉楼台。
我今稽首焚香礼,愿向人间应念来。 -
7.《观音诗》 宋·释契适
水面红鲜耻绛唇,寻常侍纵有天神。
整齐绀发云千缕,端丽慈容月一轮。
素舸欲沉威济物,霜刀曾断福沾人。
世间多少诚心者,智烛惟求照耀身。 -
8.《观音诗》 宋·释契适
宴坐琼瑶曲密都,感通宁肯择贤愚。
遍分智慧灯开暗,尽洒清凉雨发枯。
荷拥夕池鲜五色,树凝春砌莹三珠。
波神天女相随從,虚白光中美丈夫。 -
9.《大悲观音栴檀像》 宋·释遵式
南无十方三世佛,南无本师大牟尼。
南无西方安乐刹,阿弥陀佛十力尊。
南无过去无数劫,彼世世灯观世音。
诸佛慧眼第一净,以不二相观三界。 -
10.《赠治易僧智周》 宋·苏轼
寒窗孤坐冻生瓶,尚把遗编照露萤。
阁束九师新得妙,梦吞三画旧通灵。
断弦挂壁知音丧,(师与契嵩深相知,时已逝矣。
)挥尘空山乱石听。
斋罢何须更临水,胸中自有洗心经。 -
11.《参寥上人初得智果院会者十六人分韵赋诗轼得》 宋·苏轼
涨水返旧壑,飞云思故岑。
念君忘家客,亦有怀归心。
三间得幽寂,数步藏清深。
攒金卢橘坞,散火杨梅林。 -
12.《知命弟观音赞》 宋·黄庭坚
普陀岩大圣,应身三十二。
慈悲视众生,八万四千眼。
救一切苦难,八万四千声。
依归观世音,是先得道者。 -
13.《古意赠郑彦能八音歌》 宋·黄庭坚
金欲百链刚,不欲绕指柔。
石羊卧荒草,一世如蜉蝣。
丝成蚕自缚,智成龟自囚。
竹箭天与美,岂愿作嚆矢。 -
14.《答楚僧智普始与吴僧显忠来过今见二人诗进於》 宋·梅尧臣
我初见子时,子作楚人语。
复与吴客来,音俱变齐鲁。
乃知久处益,薰莸可同举。
更当富於学,兹言聊以补。 -
15.《黎解元庄严观音像见而赞之》 宋·郑刚中
端严净妙,具慈悲相。
广大智慧,具慈悲心。
菩萨之心,如月在水。
水性无边,照亦不已。
我同众生,恭仰相貌。
誓同一切,行菩萨道。 -
16.《五丈观音》 宋·董嗣杲
海国风涛拥万寻,此身何翅直千金。
涉波直现昂藏相,结屋还坚报施心。
圆得诸方传转智,幸存一半有观音。
阴廊谁立苔碑在,只载三朝法驾临。 -
17.《观音赞》 宋·释惟一
耳门圆照,日月两间。
悲原洪深,衣被四海。
方便智慧,靡不圆融。
见闻觉知,无能障碍。
人间天上独优游,是则名为观自在。 -
18.《参头智舒与众行者写师像求赞》 宋·释正觉
背鲐齿鲵,皮鸡发鹤。
西北出家,东南行脚。
选佛到空觉觉空,为人除药病病药。
夕壑云生,秋潭月落。 -
19.《小师智临禅客写真求赞》 宋·释正觉
云石雪松,岁寒之友从;晓月霜钟,清白之音容。
自乐也村歌社舞,平怀也牧笛归农。 -
20.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。