-
1.《感怀(十四首)》 明·杨基
一女不得织,三人叹无衣。
一夫不暇耕,八口皆啼饥。
饥寒迫于身,谁能不为非。
西伯善养老,仁人为己归。
霜寒草木落,禽鸟相背飞。
民心亦何求,在于得所依。
此理勿暂失,君子慎其微。
¤ -
2.《自罗浮行田宿华严寺》 宋·叶适
浮山昔飞至,与罗合其巅。
严冬树色改,青松耀红鹃。
不种自生植,屡伐常苍然。
我病不暇耕,行复观我田。 -
3.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
4.《南溪春耕》 唐·钱起
荷蓑趣南径,戴胜鸣条枚。
溪雨有馀润,土膏宁厌开。
沟塍落花尽,耒耜度云回。
谁道耦耕倦,仍兼胜赏催。
日长农有暇,悔不带经来。 -
5.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
三月蚕始生,纤细如牛毛。
婉娈闺中女,素手握金刀。
切叶以饲之,拥纸散周遭。
庭树鸣黄鸟,发声和且娇。 -
6.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
七月暑尚炽,长日弄机杼。
头蓬不暇梳,挥手汗如雨。
嘤嘤时鸟鸣,灼灼红榴吐。
何心娱耳目,往来忘伛偻。 -
7.《题山水障子为萧溪耕者赋》 明·张掞
萧溪先生乐山者,结屋临溪颇幽雅。
开轩见水不见山,却向图中看挥洒。
高斋素笔悬清风,仿佛坐我林崖下。
群峰奔驰势如马,绿树人家面平野。 -
8.《卜居三山已四十年矣暇日有感聊赋五字》 宋·陆游
薄宦非初志,幽居不计年。
稚松成偃盖,小竖亦华颠。
生理凭耕稼,光阴付醉眠。
从来慕园绮,一著要争先。 -
9.《卜居三山已四十年矣暇日有感聊赋五字》 宋·陆游
泥古衰犹学,开荒夜亦耕。
屋芟生草盖,釜撷野蔬烹。
白稻雨中熟,黄鸦桑下鸣。
残云忽吐日,喜对小窗明。 -
10.《和孙端叟寺丞农具十五首其十耕牛》 宋·梅尧臣
破领耕不休,何暇顾羸犊。
夜归喘明月,朝出穿深谷。
力虽穷田畴,肠未饱刍粟。
稼收风雪时,又向寒坡牧。