-
1.《沁园春》 宋·葛长庚
乍雨还晴,似寒而暖,春事已深。
是妇鸠乳燕,说教鱼跃,豪蜂醉蝶,撩得莺吟。
斗茗分香,脱禅衣夹,回首清明上已临。
芳菲处,在梨花金屋,杨柳琼林。 -
2.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
秋空不肯明,风雨满荒城。
田父遮我说,重九最喜晴。
此日晴色好,大田足西成。
一冬暖如春,絮炭价亦轻。 -
3.《新春有感》 宋·张嵲
萧萧筱簜拥荒冈,却忆江皋草色长。
暖景暄风似春日,黄茅白苇是殊方。
孤村默默无谁语,万事悠悠有底忙。
独立寺门归鸟尽,重山复岭又苍苍。 -
4.《闲意》 唐·白居易
不争荣耀任沉沦,日与时疏共道亲。
北省朋僚音信断,东林长老往还频。
病停夜食闲如社,慵拥朝裘暖似春。
渐老渐谙闲气味,终身不拟作忙人。 -
5.《闲意》 唐·白居易
不争荣耀任沉沦,日与时疏共道亲。
北省朋僚音信断,东林长老往还频。
病停夜食闲如社,慵拥朝裘暖似春。
渐老渐谙闲气味,终身不拟作忙人。 -
6.《能无愧》 唐·白居易
十两新绵褐,披行暖似春。
一团香絮枕,倚坐稳于人。
婢仆遣他尝药草,儿孙与我拂衣巾。
回看左右能无愧,养活枯残废退身。 -
7.《能无愧》 唐·白居易
十两新绵褐,披行暖似春。
一团香絮枕,倚坐稳于人。
婢仆遣他尝药草,儿孙与我拂衣巾。
回看左右能无愧,养活枯残废退身。 -
8.《旭川祁宰思家而卒,因述意呈秦川知己》 唐·刘兼
岁稔民康绝讼论,政成公暇自由身。
朝看五马闲如社,夜拥双姬暖似春。
家计不忧凭冢子,官资无愧是朝臣。
岂同龌龊祁员外,至死悲凉一妇人。 -
9.《鹧鸪天(和孙子绍菊花词)》 宋·周紫芝
晴日烘帘暖似春。
菊回霜晕浅仍深。
谁知此地栽花手,便是当时嗅蕊人。
秋渺渺,夜沈沈。
一声清唱袅残音。
娇痴应挽香罗比,六幅双裙染郁金。 -
10.《中塔悟空禅院》 宋·王蔺
皋亭回首软红尘,晴日僧房暖似春。
禅老眈眈如卧虎,相逢一笑问前因。 -
11.《戊戌冬》 宋·戴复古
造化人难测,寒时暖似春。
蛟龙冬不蛰,雷电夜惊人。
四海疮痍甚,三边战伐频。
静中观气数,愁杀草茅臣。 -
12.《上冬日田园杂兴十二绝自晨至午,起居饮食皆》 宋·范成大
北砦教回挝鼓远,东禅饭熟打钟频。
小童三唤先生起,日满东窗暖似春。 -
13.《次子中兄韵三首》 宋·周必大
读罢新诗暖似春,手摇食指舌生津。
平生口腹何曾计,自笑如今枉累人。 -
14.《和刘正夫见寄》 宋·吴芾
揽辔澄清慕古人,观风问俗按行频。
振荒已视饥由己,畜水犹思利及民。
美意共推君体国,高怀还喜我抽身。
名章下逮情何厚,和气薰然暖似春。 -
15.《和田伯清见寄》 宋·吴芾
可叹人生有限身,终朝长是困嚣尘。
向来每愧为人役,今日方能保我真。
幸有一丘堪避俗,何妨百岁作閒人。
更烦妙句相褒借,顿觉柴门暖似春。 -
16.《送吕周辅宗丞守崇庆》 宋·楼钥
旧矣唐安郡,龙潜府号新。
当年一绛帐,今日两朱轮。
民意来何暮,仁声暖似春。
剑南毋恋却,鳌禁要词人。 -
17.《新糊小室明帘戏书》 宋·虞俦
先生丈室净无尘,白纸糊帘莫笑贫。
夜静风严褰不动,朝来雪积欲争新。
围炉只用深藏火,隐几还应暖似春。
纸帐一床馀纸被,不妨更作独眠人。 -
18.《程季仪沈俭夫携酒见饯于湘中馆借用季仪的次》 宋·赵蕃
拟和题诗略未成,卒然风雨暗前津。
高秋政应凉如水,余溽胡为暖似春。
载酒肯来真如事,舣舟聊为驻行人。
异时怀玉山前过,一访耕桑老病身。 -
19.《见卖梅花者作卖花行》 宋·赵蕃
连日阴风作许寒,晚来妍暖似春阑。
十分待放梅花否,留我数枝归到看。 -
20.《除夜》 宋·方岳
幸有牛衣暖似春,可曾半字日边人。
不知相国何为者,撩得诸公屋大嗔。