-
1.《冬暖》 宋·戴复古
天不雨霜雪,朝曦与暮霞。
江梅迟腊蕊,岩桂更冬花。
地暖宜为客,时难重忆家。
楚山当晚眺,归兴逐栖鸦。 -
2.《新居早春二首》 唐·白居易
静巷无来客,深居不出门。
铺沙盖苔面,扫雪拥松根。
渐暖宜闲步,初晴爱小园。
觅花都未有,唯觉树枝繁。 -
3.《和微之诗二十三首·和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晓,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沈沈,东方白漫漫。 -
4.《西江月(次韵席上作)》 宋·孙居敬
翠幄轻寒护夜,寒妆靓暖宜春。
酒筹令逐时新。
仙佩朋簪清兴。
凤炬呈妍粟粟,水仙照座盈盈。
约君策马贺升平。
回首尊前风韵。 -
5.《壬子冬至日过来青堂三首示勉中祖南二友》 明·贝琼
衣冠且从俗,犹有晋风流。
我爱陶贞白,人称马少游。
蜂房寒未割,鸡栅暖宜修。
不必论三仕,何如号四休。
¤ -
6.《春日田家三首》 宋·黄大受
二月祭社时,相呼过前林。
磨刀向猪羊,穴地安斧鬵。
老幼相后先,再拜整衣襟。
酾酒卜筊杯,庶知神灵歆。 -
7.《出郭次尔锡韵宗易同和》 明·鲁铎
城外韶光好,相将二月过。
暖宜鸦乳早,春被柳争多。
笼烛防村暝,簪花感鬓皤。
诗须陶谢赋,吾为楚声歌。 -
8.《和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晚,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沉沉,东方白漫漫。 -
9.《口号送椰心簟刘使君》 宋·戴复古
适有椰心席,殷勤持赠君。
来从三屿国,织作五花文。
凉暖宜冬夏,清光隔垢氛。
桃笙与蕲簟,优劣迥然分。 -
10.《寄题刘仲叟泽州园亭》 宋·梅尧臣
城临太行谷,谷暖宜草木。
既移洛阳花,又种阮家竹。
五色杂黄红,一林常翠绿。
其间广亭开,亦欲危榭筑。 -
11.《次及甫觉寒》 宋·洪咨夔
霜勒衾如水,寒於客有期。
不成神女梦,空赋外孙词。
瓮暖宜桑落,冠凉怯竹皮。
悬知鄱水上,冷落扊扅诗。 -
12.《春词》 宋·毛滂
冰销玉液凫鹥喜,日暖宜春草木长。
忠厚家风传八叶,太平光景接三王。 -
13.《宜城放琴客歌(柳浑封宜城县伯)》 唐·顾况
佳人玉立生此方,家住邯郸不是倡。
头髻pE鬌手爪长,善抚琴瑟有文章。
新妍笼裙云母光,朱弦绿水喧洞房。 -
14.《春暖》 唐·白居易
风痹宜和暖,春来脚较轻。
莺留花下立,鹤引水边行。
发少嫌巾重,颜衰讶镜明。
不论亲与故,自亦昧平生。 -
15.《日暖万年枝》 唐·蒋防
新阳归上苑,嘉树独含妍。
散漫添和气,曈曨卷曙烟。
流辉宜圣日,接影贵芳年。
自与恩光近,那关煦妪偏。
结根诚得地,表寿愿符天。
谁道凌寒质,从兹不暧然。 -
16.《重归宜春偶成十六韵寄朝中知己》 唐·袁皓
水香甘似醴,知是入袁溪。
黄竹成丛密,青萝夹岸低。
暖流鸂鶒戏,深树鹧鸪啼。
黄犬惊迎客,青牛困卧泥。 -
17.《日暖万年枝》 唐·王约
霭霭彤庭里,沈沈玉砌陲。
初升九华日,潜暖万年枝。
煦妪光偏好,青葱色转宜。
每因韶景丽,长沐惠风吹。
隐映当龙阙,氛氲隔凤池。
朝阳光照处,唯有近臣知。 -
18.《日暖万年枝》 唐·郑师贞
禁树敷荣早,偏将丽日宜。
光摇连北阙,影泛满南枝。
得地方知照,逢时异赫曦。
叶和盈数积,根是永年移。
宵露犹残润,薰风更共吹。
馀晖诚可托,况近凤凰池。 -
19.《眉妩(一名百宜娇戏张仲远)》 宋·姜夔
看垂杨连苑,杜若侵沙,愁损未归眼。
信马青楼去,重帘下,娉婷人妙飞燕。
翠尊共款。
听艳歌、郎意先感。 -
20.《西江月(宜兴山间即事)》 宋·李曾伯
不暖不寒天气,无思无虑山人。
竹窗时听野禽鸣。
更有松风成韵。
竟日蒲团打坐,有时藜仗闲行。
呼童开酒荐杯羹。
欲睡携书就枕。