-
21.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《花心动·春词》 宋·阮逸女
仙苑春浓,小桃开,枝枝已堪攀折。
乍雨乍晴,轻暖轻寒,渐近赏花时节。
柳摇台榭东风软,帘栊静,幽禽调舌。
断魂远,闲寻翠径,顿成愁结。 -
24.《湘川怀古》 唐·清江
潇湘连汨罗,复对九嶷河。
浪势屈原冢,竹声渔父歌。
地荒征骑少,天暖浴禽多。
脉脉东流水,古今同奈何。 -
25.《春晴怀故园海棠二首》 宋·杨万里
故园今日海棠开,梦入江西锦绣堆。
万物皆春人独老,一年过社燕方回。
似青似白天浓淡,欲堕还飞絮往来。
无那风光餐不得,遣诗招入翠琼杯。 -
26.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
27.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
28.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
29.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
30.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
31.《玉胡蝶》 宋·晁端礼
淡淡春阳天气,夜来一霎,微雨初晴。
向暖犹寒,时候又是清明。
乱沾衣、桃花雨闹,微弄袖、杨柳风轻。
晓莺声。 -
32.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
33.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
34.《句》 唐·幸夤逊
苦教作镇居中国,争得泥金在泰山。
(《岷山》,见《吟窗集录》)
才闻暖律先偷眼,既待和风始展眉。 -
35.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
36.《汪功父聘石友》 宋·王柏
一片寒姿苍玉质,久作歙江秋水骨。
磨瑕砻垢饱风霜,袖手南游来楚国。
我曾研破青烟痕,露华半勺拖玄云。
文理细密温而淳,伯乐一顾空马君。 -
37.《冬日晨兴寄乐天》 唐·刘禹锡
庭树晓禽动,郡楼残点声。
灯挑红烬落,酒暖白光生。
发少嫌梳利,颜衰恨镜明。
独吟谁应和,须寄洛阳城。 -
38.《酬乐天雪中见寄》 唐·元稹
知君夜听风萧索,晓望林亭雪半糊。
撼落不教封柳眼,扫来偏尽附梅株。
敲扶密竹枝犹亚,煦暖寒禽气渐苏。 -
39.《赋雪》 唐·吴融
一夜阴风度,平明颢气交。
未知融结判,唯见混茫包。
路莫藏行迹,林难出树梢。
气应封兽穴,险必堕禽巢。 -
40.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊