-
81.《石鼓诗》 明·唐之淳
郡学旧辟雍,中有岐阳鼓。
古今所闻十,左右各惟五。
离离大星陨,兀兀坏云补。
累累营灶减,落落陈沙聚。 -
82.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
83.《次东坡韵怀李三长蘅》 明·郑胤骥
丈夫怀当世,真假正相半。
淡荡曾生言,夫子喟然叹。
人生须底事,直为造物玩。
之子真快人,遇辄氛翳散。 -
84.《与梁左藏会饮傅国博家》 宋·苏轼
将军破赋自草檄,论诗说剑俱第一。
彭城老守本虚名,识字劣能欺项籍。
风流别驾贵公子,欲把笙歌暖锋镝。
红旆朝开猛士噪,翠帷暮卷佳人出。
东堂醉卧呼不起,啼鸟落花春寂寂。
试教长笛傍耳根,一声吹裂阶前石。 -
85.《用过韵冬至与诸生饮酒》 宋·苏轼
小酒生黎法,干糟瓦盎中。
芳辛知有毒,滴沥取无穷。
冻醴寒初泫,春醅暖更饛。
华夷两樽合,醉笑一欢同。 -
86.《赵成伯家有姝丽仆忝乡人不肯开樽徒吟春雪谨》 宋·苏轼
绣帘朱户未曾开,谁见梅花落镜台。
试问高吟三十韵,?俗云检验死秀才衣带上,有诗三十韵。
?何如低唱两三杯。
?世传陶谷学士买得党太尉家故妓,遇雪,陶取雪水烹团茶,谓妓曰:“党家应不识此?”妓曰:“彼粗人安有此景,但能于销金暖帐下浅斟低唱,吃羊羔儿酒耳。 -
87.《次韵曹子方龙山真觉院瑞香花》 宋·苏轼
幽香结浅紫,来自孤云岑。
骨香不自知,色浅意殊深。
移栽青莲宇,遂冠薝卜林。
纫为楚臣佩,散落天女襟。 -
88.《与梁左藏会饮傅国埔家》 宋·苏轼
将军破贼自草檄,论诗说剑俱第一。
彭城老守本虚名,识字劣能欺项籍。
风流别驾贵公子,欲把笙歌暖锋镝。
红旆朝开猛士噪,翠帷暮卷佳人出。
东堂醉卧呼不起,啼鸟落花春寂寂。
试教长笛傍耳根,一声吹裂阶前石。 -
89.《薄薄酒二首(并叙)》 宋·苏轼
胶西先生赵明叔,家贫,好饮,不择酒而醉。
常云:薄薄酒,胜茶汤,丑丑妇,胜空房。
其言虽俚,而近乎达,故推而广之以补东州之乐府;既又以为未也,复自和一篇,聊以发览者之一噱云耳。
薄薄酒,胜茶汤;粗粗布,胜无裳;丑妻恶妾胜空房。 -
90.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
91.《晁子西寄诗谢酒,自言其家数有逝者,词意悲》 宋·范成大
我读晁子诗,十语九慨伤。
长川日夜逝,鬓发空苍浪。
君家出世学,无生亦无亡。
乡谓法幢立,何乃槁木僵 -
92.《秋思》 宋·陆游
湖边一夜霜,庭树无秋声。
嬾不近笔砚,何以纾幽情?但有一睡耳,展转无由成。
起拥地炉暖,坐待天窗明。 -
93.《衰病》 宋·陆游
衰病不浪出,闭门烟雨中。
苇花添絮暖,葑火试炉红。
仕宦螘窠梦,功名马耳风。
山翁但更事,人看作神通。 -
94.《示子聿》 宋·陆游
古学尊皇极,淫辞斥异端。
人才如尔少,老健及吾难。
身退桑榆暖,家贫菽水欢。
人生粗足耳,衣食不须宽。 -
95.《正月六日作》 宋·陆游
上天四序分寒燠,以渐相寻不相渎。
今年立春七日耳,暖景温风何迫促。
群蛙怒鸣蚊蚋出,蚍蜉插翅飞满屋。
儿童便欲觅团扇,我亦汗垢思汤沐。 -
96.《题分宜李少度燕谷》 宋·杨万里
君不见向来吹律谈天衍,能令寒谷回春暖。
君不见秪今桂山谢艮斋,能回燕谷为春台。
谪仙耳孙有仙骨,家传謪仙好风月。
斸开别墅一谷中,管领春光醉烟雪。 -
97.《次东坡先生用六一先生雪诗律令龟字二十韵旧》 宋·杨万里
病身柴立手亦龟,不要人怜天得知。
一寒度夕抵度岁,恶风更将乾雨吹。
作祥只解谁饥腹,催老偏工欺短髭。
透屋旋生衾里铁,隔窗也送砚中澌。 -
98.《天街纵辔晚望》 宋·宋祁
夹道宫槐鼠耳长,碧簷千步对飞廊。
虹桥不碍天河水,虎落遥遮禁苑墙。
柳密试应胜暖吹,楼高都拟为残阳。
尘轻雾重黄昏恨,半属翩翩马上郎。 -
99.《孟冬驾狩近郊》 宋·宋祁
讲事当农隙,于畋法健行。
百神奔汉跸,万骑扈轩营,彍弩先驱肃,彫戈后队明。
云罗垂列岳,虎落压裨瀛。 -
100.《游白马寺》 宋·张耒
秋林转层崖,步踏落叶响。
森森夹路竹,矗矗羽林仗。
精庐隐深坞,门启台殿敞。
累累霜果悬,落落寒木壮。