-
1.《临江仙·暮蝉声尽落斜阳》 唐·毛文锡
暮蝉声尽落斜阳,银蟾影挂潇湘。
黄陵庙侧水茫茫。
楚山红树,烟雨隔高唐。
岸泊渔灯风飐碎,白蘋远散浓香。
灵娥鼓瑟韵清商。
朱弦凄切,云散碧天长。 -
2.《辋川闲居赠裴秀才迪》 唐·王维
寒山转苍翠,秋水日潺湲。
倚杖柴门外,临风听暮蝉。
渡头馀落日,墟里上孤烟。
(馀 一作 余)
复值接舆醉,狂歌五柳前。 -
3.《初秋行圃》 宋·杨万里
落日无情最有情,遍催万树暮蝉鸣。
听来咫尺无寻处,寻到旁边却不声。 -
4.《送狄宗亨》 唐·王昌龄
秋在水清山暮蝉,洛阳树色鸣皋烟。
送君归去愁不尽,又惜空度凉风天。 -
5.《春残》 唐·翁宏
又是春残也,如何出翠帏?
落花人独立,微雨燕双飞。
寓目魂将断,经年梦亦非。
那堪向愁夕,萧飒暮蝉辉。 -
6.《秋兴九首其二拟孟郊》 宋·秦观
晓风有暴信,暮蝉无好声。
晓风与暮蝉,自与时节争。
独客辞故乡,推车谒梁城。
梁城道迢虎,区区役吾生。
不如归旧山,藜藿安性情。 -
7.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
8.《春残》 宋·翁宏
又是春残也,如何出翠帏!
落花人独立,微雨燕双飞。
寓目魂将断,经年梦亦非。
那堪向愁夕,萧飒暮蝉辉。 -
9.《夏晚寻于政世置酒赋韵》 唐·陈子良
聊从嘉遁所,酌醴共抽簪。
以兹山水地,留连风月心。
长榆落照尽,高柳暮蝉吟。
一返桃源路,别后难追寻。 -
10.《寄孟五少府》 唐·高适
秋气落穷巷,离忧兼暮蝉。
后时已如此,高兴亦徒然。
知君念淹泊,忆我屡周旋。
征路见来雁,归人悲远天。
平生感千里,相望在贞坚。 -
11.《哭韦大夫之晋》 唐·杜甫
凄怆郇瑕色,差池弱冠年。
丈人叨礼数,文律早周旋。
台阁黄图里,簪裾紫盖边。
尊荣真不忝,端雅独翛然。 -
12.《盩厔县郑礒宅送钱大(一作送别钱起,又作送友人别)》 唐·郎士元
暮蝉不可听,落叶岂堪闻。
共是悲秋客,那知此路分。
荒城背流水,远雁入寒云。
陶令门前菊,馀花可赠君。 -
13.《法雄寺东楼》 唐·张籍
汾阳旧宅今为寺,犹有当时歌舞楼。
四十年来车马绝,古槐深巷暮蝉愁。 -
14.《瀑布寺贞上人院》 唐·郑巢
林疏多暮蝉,师去宿山烟。
古壁灯熏画,秋琴雨润弦。
竹间窥远鹤,岩上取寒泉。
西岳沙房在,归期更几年。 -
15.《病后访山客》 唐·张祜
久病倦衾枕,独行来访君。
因逢归马客,共对出溪云。
新月坐中见,暮蝉愁处闻。
相欢贵无事,莫想路歧分。 -
16.《病后访山客》 唐·张祜
久病倦衾枕,独行来访君。
因逢归马客,共对出溪云。
新月坐中见,暮蝉愁处闻。
相欢贵无事,莫想路歧分。 -
17.《夏末留别洞庭知己》 唐·朱庆馀
清秋时节近,分袂独凄然。
此地折高柳,何门听暮蝉。
浪摇湖外日,山背楚南天。
空感迢迢事,荣归在几年。 -
18.《宿黄花馆》 唐·杨发
孤馆萧条槐叶稀,暮蝉声隔水声微。
年年为客路无尽,日日送人身未归。
何处迷鸿离浦月,谁家愁妇捣霜衣。
夜深不卧帘犹卷,数点残萤入户飞。 -
19.《野菊(又见《孙逖集》,题作咏楼前海石榴)》 唐·李商隐
苦竹园南椒坞边,微香冉冉泪涓涓。
已悲节物同寒雁,忍委芳心与暮蝉。
细路独来当此夕,清尊相伴省他年。
紫云新苑移花处,不敢霜栽近御筵。 -
20.《野菊(又见《孙逖集》,题作咏楼前海石榴)》 唐·李商隐
苦竹园南椒坞边,微香冉冉泪涓涓。
已悲节物同寒雁,忍委芳心与暮蝉。
细路独来当此夕,清尊相伴省他年。
紫云新苑移花处,不敢霜栽近御筵。