-
1.《忆秦娥(为曹氏胭脂阁叹)》 宋·刘辰翁
春如昨。
晓风吹透胭脂阁。
胭脂阁。
满园茅草,冷烟城郭。
青衫泪尽楼头角。
佳人梦断花间约。
花间约。
黄昏细雨,一枝零落。 -
2.《过曹氏园马上作》 宋·贺铸
香风细细出重墙,不见繁枝已断肠。
知有何人卷帘箔,卧看零落满斜阳。 -
3.《题曹氏春江云舍》 明·高启
遥波霭微云,禽寒少相语。
君家在空阔,欲往迷洲渚。
纷纷树离雾,稍稍花滴雨。
日暮坐相思,江东渺何许。 -
4.《齐国夫人曹氏挽词》 宋·楼钥
痛哭王孙去,南来万晨余。
解衣催艇子,扶杖拥篮舆。
已矣空鸾镜,谁欤得雁书。
辛勤立门户,地下勿欷歔。 -
5.《齐国夫人曹氏挽词》 宋·楼钥
宗子今曾子,夫人古敬姜。
邛郲承孝养,浯水刻恩章。
汤沐封逾宠,芝兰晚更芳。
九龄天报远,余庆尚流光。 -
6.《过曹氏坟庵在灊皖间蜀僧修静自天柱退居于此》 宋·宋庠
山郭屏仆从,取径问樵牧。
短松新被冈,青嶂远遮屋。
鸡犬无四邻,日月自两毂。
阿师厌机缘,脱迹谢尘俗。 -
7.《寄题曹氏居竹》 宋·方回
维古修竹乡,君子世此居。
厥壤既宜竹,种竹环其庐。
根不取马箠,笋不供盘蔬。
永保岁寒盟,子孙乐只且。 -
8.《曹氏寒碧即事》 宋·葛绍体
屋头杨柳绿参差,小竹疎花此更宜。
帘漾水纹闲昼日,早秋风物似春时。 -
9.《曹氏寒碧即事》 宋·葛绍体
小窗棋静一枰空,多事蝉声断续中。
过雨凉生醉归去,不知明日又秋风。 -
10.《故孺封曹氏挽章》 宋·苏籀
豪宗相承籍,遗懿本驯良。
夫息遵慈芘,汙莱化阜康。
杯棬留燕机,丹篆勒阴堂。
愈愈垂青紫,诜诜庆祚长。 -
11.《赵和叔大夫母安人曹氏挽词》 宋·苏籀
风规王邸韵,筮醮相夫宾。
逐子大家懿,弄孙东第新。
百能知肖嗣,八十又三春。
磬石无虚勒,笄珈不复晨。 -
12.《孟氏(集有过孟十二仓曹十四主簿兄弟诗)》 唐·杜甫
孟氏好兄弟,养亲唯小园。
承颜胝手足,坐客强盘飧。
负米力葵外,读书秋树根。
卜邻惭近舍,训子学谁门。 -
13.《孟氏(集有过孟十二仓曹十四主簿兄弟诗)》 唐·杜甫
孟氏好兄弟,养亲唯小园。
承颜胝手足,坐客强盘飧。
负米力葵外,读书秋树根。
卜邻惭近舍,训子学谁门。 -
14.《金陵社集诗 集沈氏水亭饯送曹能始北上诗》 明·臧懋循
相送江亭暮,尊空客渐稀。
杨花不解别,到处逐君飞。 -
15.《常山杨氏有二怪石奇险百状田曹张中行家雒阳》 宋·宋祁
块然两奇石,谲怪状难悉。
千仞裂嵯峨,一气与崷崒。
四隅藓肃肤,万古云渍骨,补馀天所委,陨罢星不没。 -
16.《宿龙泉院有外氏陈户曹坟阴德记》 宋·李洪
外家多积床,绝叹户曹贤。
阴德神能告,潜光世更绵。
龙泉依古寺,马鬣近封阡。
欲篆苍崖古,惭无笔似椽。 -
17.《次韵曹实听舅氏弹琴》 宋·方岳
有客夜鼓龙门琴,风露漠漠侵秋庭。
妙弹幽响落指外,此意难以两耳听。
参横斗转四山寂,但闻别鹤之夜怨,离鸾之晨岑。