-
1.《大雅·召旻》 先秦·佚名
旻天疾威,天笃降丧。
瘨我饥馑,民卒流亡。
我居圉卒荒。
天降罪罟,蟊贼内讧。 -
2.《子规》 唐·鲍溶
中林子规啼,云是古蜀帝。
蜀帝胡为鸟,惊急如罪戾。
一啼艳阳节,春色亦可替。
再啼孟夏林,密叶堪委翳。 -
3.《书怀》 唐·曹松
默默守吾道,望荣来替愁。
吟诗应有罪,当路却如雠。
陆海傥难溺,九霄争便休。
敢言名誉出,天未白吾头。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
6.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
7.《脱银袍》 宋·曹组
济楚风光,升平时世。
端门支散,碗遂逐旋温来,吃得过、那堪更使金器。
分明是。
与穷汉、消灾灭罪。 -
8.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
9.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
10.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
11.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
12.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
13.《听蝉八绝句》 宋·杨万里
罪过渠侬商略秋,从朝至暮不曾休。
莫嫌入夜还休去,自有寒蛩替说愁。 -
14.《甘露滴乔松》 宋·无名氏
光阴迅速,叹世人朝朝,贪生无已。
假若富过石崇,金玉堆积。
谩赢得业相随,镇日假瞒心昧己。
阎王请也,从前罪业,待交谁替。 -
15.《次韵实之二首》 宋·刘克庄
孤臣去国四经春,迹远安知罪尚新。
蚤亦曾讥秦氏者,晚为与议濮园人。
懒笺光范干时宰,且伴田家赛社神。
醉倒不能愁世事,倩他烟柳替含颦。 -
16.《依韵和王安之少卿见戏安之非是弃尧夫吟》 宋·邵雍
安之殊不弃尧夫,亦恐傍人有厚诬。
开叔当初言得罪,希淳在后说无辜。
悄然情意都知旧,划地杯盘又见呼。
始信岁寒心未替,安之殊不弃尧夫。 -
17.《次韵许节推喜雪》 宋·陈造
雪后缄诗送春燠,何异祠坛起只肃。
吟哦三叹思答报,几欲挥毫纸随缩。
多闻实藉益者三,敬客不啻需之六。
别君方看月弦下,及六仅比羊胛熟。 -
18.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
19.《妇女之孝二十首·木兰》 宋·林同
谨勿悲生女,均之有至情。
萦能赎父罪,兰亦替爷征。 -
20.《召旻》 先秦·诗经
旻天疾威,天笃降丧,瘨我饥馑,民卒流亡。
我居圉卒荒。
天降罪罟,蟊贼内讧,昏椓靡共,溃溃回遹。