-
1.《和杜主簿春日有所思》 唐·苏颋
朝上高楼上,俯见洛阳陌。
摇荡吹花风,落英纷已积。
美人不共此,芳好空所惜。
揽镜尘网滋,当窗苔藓碧。
缅怀在云汉,良愿暌枕席。
翻似无见时,如何久为客。 -
2.《扬州偶会前洛阳卢耿主簿(应物顷贰洛阳常有连骑之游)》 唐·韦应物
楚塞故人稀,相逢本不期。
犹存袖里字,忽怪鬓中丝。
客舍盈樽酒,江行满箧诗。
更能连骑出,还似洛桥时。 -
3.《同熊少府题卢主簿茅斋(庐兼有人伦)》 唐·高适
虚院野情在,茅斋秋兴存。
孝廉趋下位,才子出高门。
乃继幽人静,能令学者尊。
江山归谢客,神鬼下刘根。
阶树时攀折,窗书任讨论。
自堪成独往,何必武陵源。 -
4.《孟氏(集有过孟十二仓曹十四主簿兄弟诗)》 唐·杜甫
孟氏好兄弟,养亲唯小园。
承颜胝手足,坐客强盘飧。
负米力葵外,读书秋树根。
卜邻惭近舍,训子学谁门。 -
5.《孟氏(集有过孟十二仓曹十四主簿兄弟诗)》 唐·杜甫
孟氏好兄弟,养亲唯小园。
承颜胝手足,坐客强盘飧。
负米力葵外,读书秋树根。
卜邻惭近舍,训子学谁门。 -
6.《夷门雪赠主人(是赠陆长源,陆有答诗)》 唐·孟郊
夷门贫士空吟雪,夷门豪士皆饮酒。
酒声欢闲入雪销,雪声激切悲枯朽。
悲欢不同归去来,万里春风动江柳。 -
7.《春题华阳观(观即华阳公主故宅有旧内人存焉)》 唐·白居易
帝子吹箫逐凤凰,空留仙洞号华阳。
落花何处堪惆怅,头白宫人扫影堂。 -
8.《登岳阳楼有怀寄座主相公》 唐·曹邺
南登岳阳楼,北眺长安道。
不见升平里,千山树如草。
骨肉在南楚,沈忧起常早。
白社愁成空,秋芜待谁扫。
常闻诗人语,西子不宜老。
赖识丹元君,时来语蓬岛。 -
9.《秋赋有期因寄袭美(时将主试贡士)》 唐·陆龟蒙
云似无心水似闲,忽思名在贡书间。
烟霞鹿弁聊悬著,邻里渔舠暂解还。
文草病来犹满箧,药苗衰后即离山。
广寒宫树枝多少,风送高低便可攀。 -
10.《柳梢青(两邑大夫鞭春之集,城南主人张澧州有词,次其韵)》 宋·郭应祥
两令邀宾。
城南佳处,饯腊迎春。
步入梅林,纷然缟袂,间以红英。
遥岑寸碧增明。
更酬唱、无惭昔人。
一笑相欢,且斟佳醑,休羡莼羹。 -
11.《周较书宗道主吾塾自吾弟以及吾儿去就十余年因竹请题寓情有咏》 明·沈周
一别清风又十霜,重来三径未全荒。
此君已觉垂垂老,稚子今看稍稍长。
书简漫消新岁月,渔竿不厌旧沧浪。
试呼浊酒歌淇澳,昨夜疏帘雨正凉。 -
12.《学射山相传蜀后主刘禅习射於此因以得名有感》 宋·何耕
苦无雄略但儿嬉,尚想山头学射时。
忽报阴平鱼贯入,可怜一镞不能施。 -
13.《学射山相传蜀后主刘禅习射於此因以得名有感》 宋·何耕
修明国政保关山,岂在驰驱纵送间。
空使流人登剑阁,向风长喟笑慵孱。 -
14.《临江仙 坐客有出宠歌者,乃主人旧所欢也》 宋·陆文圭
听得雅歌珠一串,飒然吹动梁尘。
尊前重见旧时人。
主人情未重,情重是嘉宾。
飞絮落花无定在,近前遮莫谁嗔。
文园倦客最伤神。
野亭何处泊,空忆画堂春。 -
15.《西郊有地名钓鱼台金主游历处》 明·公鼐
花石遗京入战图,燕门衰草钓台孤。
不知艮岳宫前叟,得见南兵入蔡无? -
16.《敬亭见和山行有李杜齐能之句虽主押韵而亦非》 明·顾清
梧郤不杂中林蒸,诗人以来称杜陵。
公才本高心独下,退与元白图中兴。
山行一篇如见我,扪萝踏雪几凛兢。
时从雅淡出奇丽,少年敛手不得矜。 -
17.《李中主读书台(旁有龙池·龙至,水腾涌,谓》 明·黄克晦
自筑书台读五车,锦屏千叠护残霞。
何年云雨池中物,终古河山客里家。
松下岩泉犹带墨,风前木笔漫生花。
夕阳无限迟回意,空对高僧问《法华》。 -
18.《钱道人有诗云`直须认取主人翁,作两绝戏之》 宋·苏轼
有主还须更有宾,不如无镜自无尘。
只从半夜安心後,失却当前觉痛人。 -
19.《钱道人有诗云直须认取主人翁作两绝戏之》 宋·苏轼
首断故应无断者,冰销那复有冰知。
主人苦苦令侬认,认主人人竟是谁。
有主还须更有宾,不如无境自无尘。
只従半夜安心后,失却当前觉痛人。 -
20.《奉圣淳山主年八十有四放翁为作真赞》 宋·陆游
两住名山一老禅,目光如电照人天。
行藏不用占蓍草,卦气全来二十年。