-
1.《子进游怀玉山度必有诗未辱寄来作诗索之》 宋·赵蕃
秋日清且美,于游也固宜。
迨今冬已仲,墐户惟其时。
若人兴公家,嗜好夙有诗。
几谭岩壑间,尘落不自知。 -
2.《有客》 宋·张九成
春雨止复作,闭门无与居。
童奴告予言,有客叩吾庐。
束带出见之,欣然一丈夫。
手携一尊酒,辞气何晏如。 -
3.《咏史诗》 魏晋·袁宏
无名困蝼蚁。
有名世所疑。
中庸难为体。
狂狷不及时。
杨恽非忌贵。
知及有余辞。
躬耕南山下。
芜秽不遑治。
赵瑟奏哀音。
秦声歌新诗。
吐音非凡唱。
负此欲何之。 -
4.《读萧何传有感》 宋·张镃
汉祖肇炎图,三杰咸辅翼。
功成及酬赏,相国独第一。
发踪指示语,谁曰匪其实。
焉知英主心,方谨操纵术。 -
5.《邵尧夫先生哀辞二首》 宋·司马光
菽藿一箪乐,蒿莱三亩宽。
蒲轮不能起,瓮牖有余安。
高节去圭角,久要敦岁寒。
今朝郊外客,谁免涕汍澜。 -
6.《故资政殿学士特赠光禄大夫曾公挽辞二首》 宋·晁说之
马援枕前叹,张飞帐下怨。
古人有余泪,今日不堪言。
犬豕方逃格,璵璠忽自焚。
共嗟当宁恨,宁复问乾坤。 -
7.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
8.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
9.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
10.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。