-
81.《有客》 宋·释文珦
有客老柴荆,终辞世上名。
因贫诸事省,无位一身轻。
水月通禅意,山云寄野情。
草衣兼木食,亦足了余生。 -
82.《卢十九子蒙吟卢七员外洛川怀古六韵,命余和》 唐·元稹
闻道卢明府,闲行咏洛神。
浪圆疑靥笑,波斗忆眉颦。
蹀躞桥头马,空濛水上尘。
草芽犹犯雪,冰岸欲消春。
寓目终无限,通辞未有因。
子蒙将此曲,吟似独眠人。 -
83.《玉蝴蝶》 宋·李纲
万古秣陵江国,舣舟烟岸,千里云林。
故垒高楼,凝望远水遥岑。
景阳钟、那闻旧响,玉树唱、空有余音。
感春心。 -
84.《桂枝香(观木樨有感寄吕郎中)》 宋·陈亮
天高气肃。
正月色分明,秋容新沐。
桂子初收,三十六宫都足。
不辞散落人间去,怕群花、自嫌凡俗。 -
85.《田间辞三首》 宋·崔敦礼
数稻兮登场,牵牛兮入屋。
噭咷兮田家,欢迎兮稚子。
三年力耕兮今逢年,庾则实兮庖有鲜。
草藉兮陶盘,豳吹兮土鼓。 -
86.《瓮天》 宋·赵崇鉘
不见瓮天人,但见石上字。
谁能负瓮去,夺我寥天思。
瓮破奚有余,瓮在奚不足。
吟作瓮天辞,摩挲石苔绿。 -
87.《云贞》 明·彻鉴堂
云花徉傥迥难群,二百丛中第一人。
气压昆仑无剩璧,才流江海有余垠。
昂藏踏践红龙爪,号叫冲开白兔鳞。
早赐彤庭纶握事,何辞匍匐献丹宸。 -
88.《落花得疏字》 明·等慈润公
春来才见百花舒,一夜东风恨有余。
乱点缘苔沿砌密,乍飞红雨隔帘疏。
辞条弱影伤鹈鵙,逐水残香忆鳜鱼。
莫见成阴芳树底,断魂蝴蝶尚蘧蘧。 -
89.《兵书峡(在归州芗溪口)》 明·林俊
巫峡山,西来昂伏知几变。
扶舆转磅礴,浑沌开生面。
中擘行悬流,晴碧天一线。
石根浪文摺,龛窦相贯穿。 -
90.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
91.《和陶乞食》 宋·苏轼
庄周昔贷粟,犹欲舂脱之。
鲁公亦乞米,炊煮尚不辞。
渊明端乞食,亦不避嗟来。
呜呼天下士,死生寄一杯。
斗水何所直,远汲苦姜诗。
幸有余薪米,养此老不才。
至味久不坏,可为子孙贻。 -
92.《宋中道挽辞》 宋·王安石
文史传家学,声名动帝除。
兰堂空作赋,金匮不雠书。
胜事悲畴昔,清谈想绪余。
吹箫索上去,归国有魂车。 -
93.《永寿县太君周氏挽辞二首》 宋·王安石
永寿开新邑,长沙返旧茔。
金葩冷钿轴,粉字暗铭旌。
薤久露难湿,兰余风尚清。
庆锺知有在,令子合升卿。 -
94.《苏才翁挽辞二首》 宋·王安石
空余一丹旐,无复两朱轓。
寂寞蒜山渡,陂陀京口原。
音容归绘画,才业付儿孙。
尚有故人泪,沧江相与翻。 -
95.《初夏幽居偶题》 宋·陆游
展尽高槐日渐长,了无蜂蝶为花忙。
青梅旋摘宜盐白,煮酒初尝带腊香。
林下光阴无一事,水边窗户有余凉。
应门不用辞衰疾,车马何由到野堂? -
96.《秋雨初晴有感》 宋·陆游
炎曦赫赫尚余威,冷雨萧萧故解围。
号野百虫如自诉,辞柯万叶竟安归?芼羹菰菜珍无价,上钓鲂鱼健欲飞。
散吏何功沾一饱,高眠仍听捣秋衣。 -
97.《读旧稿有感》 宋·陆游
我少则嗜书,于道本无得,譬如昌歜芰,乃自性一癖。
老来百事废,惟此尚自力,岂惟绝庆吊,乃至忘寝食。
吟哦杂诵咏,不觉日既夕。
文辞顾浅懦,望古空太息,世俗不可解,更为著金石。 -
98.《北窗即事》 宋·陆游
衡茅随力葺幽居,扫地焚香乐有余。
分食时能下檐鹊,作洲常悔诳池鱼。
游归又失相寻客,睡起重开未了书。
袖手悠然便终日,不辞世俗笑迂疏。 -
99.《余处恭少师左相郇公挽辞三首其》 宋·杨万里
天下非无士,胸中自有人。
如何初拜相,首荐一遗民。
恩我丘山小,怀公骨肉亲。
白头哭知已,东望独伤神。 -
100.《春阴》 宋·张耒
春山苦多昏,阴霭昼长暝。
鸟鸣欲成巢,冰泮鱼已泳。
薄寒方未已,惨切有余劲。
霏霏晚雨飘,黯黯夕氤凝。