-
241.《悼离赠妹诗二首 二》 魏晋·左思
穆穆令妹。
有德有言。
才丽汉班。
明朗楚樊。 -
242.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
243.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
244.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
245.《咏史诗》 魏晋·王粲
自古无殉死。
达人所共知。
秦穆杀三良。
惜哉空尔为。 -
246.《短歌行》 魏晋·曹丕
仰瞻帷幕。
俯察几筵。
其物如故。
其人不存。 -
247.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
248.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
249.《长歌行》 魏晋·曹叡
静夜在能寐。
耳听众禽鸣。
大城育狐兔。
高墉多鸟声。 -
250.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
251.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
252.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
神夫化黄熊,神母化白石。
婴儿剖还父,涕泣何暇恤。
尔来三千岁,往事谁复识。
惟有少姨存,相望居二室。 -
253.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
254.《铲孟郊体七首》 宋·谢翱
落叶昔日雨,地下仅可数。
今雨落叶处,可数还在树。
不愁绕树飞,愁有空枝垂。
天涯风雨心,杂佩光陸离。
感此毕宇宙,涕零无所之。
寒花飘夕晖,美人啼秋衣。
不染根与发,良药空尔为。 -
255.《效孟郊体》 宋·谢翱
落叶昔日雨,地上仅可数。
今雨落叶处,可数还在树。
不愁绕树飞,愁有空枝垂。
天涯风雨心,杂佩光陆离。
感此毕宇宙,涕零无所之。
寒花飘夕晖,美人啼秋衣。
不染根与发,良药空尔为。 -
256.《拟古》 宋·沈与求
日月双高悬,朝昏自升沉。
有如转辘轳,引絙环相寻。
而我生其间,所阅几古今。
尔来三十年,又作裘氏吟。 -
257.《白鹿洞别诸生》 明·李梦阳
东南自有匡庐山,遂与天地增篱卫。
山根插入彭蠡湖,峥嵘背杀三江势。
地因人胜古有语,於乎万物随兴废。
学馆林宫客不栖,千岩万壑堪流涕。 -
258.《已酉年九月自滇归闽,同人赠言惜别,途中》 清·林则徐
黄金时节别且兰,为感与情忍涕难。
程缓不劳催马足,装轻未肯累猪肝。
膏盲或起生犹幸,宠辱皆忘卧亦安。
独有恫仍在抱,忧时长结寸心丹。 -
259.《哀王十三都官》 宋·刘敞
把臂犹昨日,如何长不归。
宾天亦有似,招隐固疑非。
玉折谢庭树,采余莱子衣。
永怀想平昔,涕下不能挥。 -
260.《题雎阳双庙二首》 宋·张表臣
张许昭鸿烈,南雷贾共灵。
无瑕双白璧,有曜五华星。
怀哲音容在,伤时涕泪零。
向来丹凤阙,犹带犬羊腥。