-
1.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
2.《泛清溪入齐山》 宋·孔武仲
转轿南堤太阻长,不如乘兴泛轻航。
园林荫翳清如簟,禽鸟将迎语有簧。
溪是明河天上去,山疑方丈石中藏。
衣巾散适心闲暇,更胜登临逐杜郎。 -
3.《咏兴五首·小庭亦有月》 唐·白居易
小庭亦有月,小院亦有花。
可怜好风景,不解嫌贫家。
菱角执笙簧,谷儿抹琵琶。
红绡信手舞,紫绡随意歌。 -
4.《闻鲁望游颜家林园病中有寄》 唐·皮日休
一夜韶姿著水光,谢家春草满池塘。
细挑泉眼寻新脉,轻把花枝嗅宿香。
蝶欲试飞犹护粉,莺初学啭尚羞簧。
分明不得同君赏,尽日倾心羡索郎。 -
5.《满江红 己巳二月二十二日游北门,有感》 宋·陆文圭
试检春光,都不在、槿篱茅屋。
荒城外、牯眠衰草,鸦啼枯木。
黄染菜花无意绪,青描柳叶浑粗俗。
忆繁华、不似少年游,伤心目。 -
6.《伯弓出示新题乐府四十章雄深雅健有长吉之风》 宋·释永颐
伟哉吴人周弓,国风雅颂今再昌。
钧天洞庭不敢张,楚芈暗泣嗟穷湘。
庆祚三百多祯祥,呜呼四十乐府章。
春宵翦烛飞兰香,浩歌激烈声洋洋。 -
7.《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮》 宋·刘克庄
不觉渠泥臭,偏依井干蹲。
声尤粗水鸟,腹欲大河豚。
焚鞠存经训,如簧避谮言。
主人方戒杀,毋怪尔徒喧。 -
8.《有怀高执中》 宋·李新
危襟坐西轩,绿牖浮晓光。
初疑故人来,冷吹啸疏簧。
春意已浩荡,寒云尚苍茫。
家贫食无鱼,但觉早韭香。
念我莫逆友,失计临边场。
定当何时归,共此白日长。 -
9.《长安有狭斜行二首》 宋·曹勋
长安有狭斜,狭斜难方轨。
道逢两青衣,问君住何里。
我家铜驼陌,高阁通朱邸。
长子爵通侯,次子联端揆。 -
10.《车邻》 先秦·佚名
有车邻邻,有马白颠。
未见君子,寺人之令。
阪有漆,隰有栗。
既见君子,并坐鼓瑟。
今者不乐,逝者其耋。
阪有桑,隰有杨。
既见君子,并坐鼓簧。
今者不乐,逝者其亡。 -
11.《小雅·鹿鸣》 先秦·佚名
呦呦鹿鸣,食野之苹。
我有嘉宾,鼓瑟吹笙。
吹笙鼓簧,承筐是将。
人之好我,示我周行。 -
12.《巧言》 先秦·佚名
悠悠昊天,曰父母且。
无罪无辜,乱如此幠。
昊天已威,予慎无罪。
昊天大幠,予慎无辜。 -
13.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
14.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
15.《成都府》 唐·杜甫
翳翳桑榆日,照我征衣裳。
我行山川异,忽在天一方。
但逢新人民,未卜见故乡。
大江东流去,游子去日长。 -
16.《酬郑州权舍人见寄二十韵》 唐·刘禹锡
朱户凌晨启,碧梧含早凉。
人从桔柣至,书到漆沮傍。
抃会因佳句,情深取断章。
惬心同笑语,入耳胜笙簧。 -
17.《天可度-恶诈人也》 唐·白居易
天可度,地可量,唯有人心不可防。
但见丹诚赤如血,谁知伪言巧似簧。
劝君掩鼻君莫掩,使君夫妇为参商。 -
18.《题周家歌者》 唐·白居易
清紧如敲玉,深圆似转簧。
一声肠一断,能有几多肠。 -
19.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
20.《刘阮洞中遇仙子》 唐·曹唐
天和树色霭苍苍,霞重岚深路渺茫。
云实满山无鸟雀,水声沿涧有笙簧。
碧沙洞里乾坤别,红树枝前日月长。
愿得花间有人出,免令仙犬吠刘郎。