-
1.《秋雨》 宋·陆游
赤日黄尘势已穷,凄风苦雨却匆匆。
盛衰默定见天造,寒暑密移成岁功。
柯叶凋零无茂木,羽翰憔悴有羁鸿。
谁知病客悲秋意,尽在空阶点滴中。 -
2.《雨中泊赵屯有感》 宋·陆游
归燕羁鸿共断魂,荻花枫叶泊孤村。
风吹暗浪重添缆,雨送新寒半掩门。
鱼市人烟横惨淡,龙祠箫鼓闹黄昏。
此身且健无余恨,行路虽难莫更论。 -
3.《数日寒顿减颇有春意感怀赋短歌》 宋·陆游
微阴寒不力,破腊春暗动。
林梢报梅白,水际闻鸟哢。
羁鸿渐整翮,一一劳目送。
应怜飞蓬客,犹作浣花梦。 -
4.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
5.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
6.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
7.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
8.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
9.《梅花》 宋·陆游
我与梅花有旧盟,即今白发未忘情。
不愁索笑无多子,惟恨相思太瘦生。
身世何曾怨空谷,风流正自合倾城。
增冰积雪行人少,试倩羁鸿为寄声。 -
10.《连日有雪意戏书》 宋·陆游
壮岁羁游半九州,即今憔悴老菟裘。
狂心那复缴鸿鹄,世事已如风马牛。
雪作未成增惨澹,叶飞欲尽更飕飀。
聊将袖里平戎事,判断千岩万壑秋。 -
11.《有感 其四》 元·王冕
依违思故里,吟啸倚阑干。
野水随潮涨,山云带雨寒。
归鸿悲别溆,羁客呆长安。
何日干戈息?山林乐考□。 -
12.《河冰稍解喜呈王适》 宋·苏辙
留滞江湖白发生,西归犹苦冻峥嵘。
春风未到冰先解,河水初深船自轻。
去国偶然经画梦,逢人稍欲问都城。
羁鸿共有成行喜,双鲤应将尺素迎。 -
13.《旅中重阳有怀乡国》 宋·杨亿
嘉节临重九,羁游托异乡。
萸房谁系臂,菊蕊懒浮觞。
野渡宾鸿急,村田晚稻黄。
悲秋更怀土,祇恐鬓成霜。 -
14.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
15.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
16.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。