-
1.《秋波媚·七月十六日晚登高兴亭望长安南山》 宋·陆游
秋到边城角声哀,烽火照高台。
悲歌击筑,凭高酹酒,此兴悠哉。
多情谁似南山月,特地暮云开。
灞桥烟柳,曲江池馆,应待人来。 -
2.《望长安》 宋·贺铸
排办张灯春事早。
十二都门。
物色宜新晓。
金犊车轻玉骢小。
拂头杨柳穿驰道。
莼羹鲈鲙非吾好。
去国讴吟,半落江南调。
满眼青山恨西照。
长安不见令人老。 -
3.《长安春望》 唐·卢纶
东风吹雨过青山,却望千门草色闲。
家在梦中何日到,春生江上几人还?(春生 一作:春来)
川原缭绕浮云外,宫阙参差落照间。
谁念为儒逢世难,独将衰鬓客秦关。 -
4.《长安秋望》 唐·杜牧
楼倚霜树外,镜天无一毫。
南山与秋色,气势两相高。 -
5.《长安晚秋/秋望/秋夕》 唐·赵嘏
云物凄凉拂曙流,汉家宫阙动高秋。
残星几点雁横塞,长笛一声人倚楼。
紫艳半开篱菊静,红衣落尽渚莲愁。
鲈鱼正美不归去,空戴南冠学楚囚。 -
6.《长安秋望》 唐·赵嘏
云物凄清拂曙流,汉家宫阙动高秋。
残星几点雁横塞,长笛一声人倚楼。
紫艳半开篱菊静,红衣落尽渚莲愁。
鲈鱼正美不归去,空戴南冠学楚囚。 -
7.《和张促通学士苦暑思长安幕中望终南秋雪呈邻》 宋·司马光
秋云覆秦川,小雨野未显。
谁言终南顶,已有霰雪集。
返景开新晴,孱颜照都邑。
初疑江津阔,还浪横风急。 -
8.《自行在解维宿长安闸下回望天竺诸山依依在目》 宋·冯时行
归来岂不好,去国意如何。
主圣忧思切,时危习俗讹。
山高更回首,天阔阻悲歌。
一寸丹诚地,余生感愤多。 -
9.《同长安君锺山望》 宋·王安石
解装相值得留连,一望江南万里天。
残雪离披山韫玉,新阳杳霭草含烟。
余生不足偿多病,乐事应须委少年。
惟有爱诗心未已,东归与续棣华篇。 -
10.《长安晴望》 唐·杜牧
翠屏山对凤城开,碧落摇光霁后来。
回识六龙巡幸处,飞烟闲绕望春台。 -
11.《拟唐长安春望》 明·黄闰
南山晴望郁嵯峨,上路春香御辇过。
天近帝城双阙迥,日临仙仗五云多。
莺声尽入新丰树,柳色遥分太液波。
汉主离宫三十六,楼台处处起笙歌。 -
12.《长安晓望,寄崔补阙(一作司空曙诗)》 唐·包何
迢递山河拥帝京,参差宫殿接云平。
风吹晓漏经长乐,柳带晴烟出禁城。
天净笙歌临路发,日高车马隔尘行。
自怜久滞诸生列,未得金闺籍姓名。 -
13.《长安晓望寄程补阙(一作包何诗)》 唐·司空曙
迢递山河拥帝京,参差宫殿接云平。
风吹晓漏经长乐,柳带晴烟出禁城。
天净笙歌临路发,日高车马隔尘行。
独有浅才甘未达,多惭名在鲁诸生。 -
14.《长安春望》 唐·张蠙
明时不敢卧烟霞,又见秦城换物华。
残雪未销双凤阙,新春已发五侯家。
甘贫只拟长缄酒,忍病犹期强采花。
故国别来桑柘尽,十年兵践海西艖。 -
15.《长安春望》 唐·武元衡
宿雨净烟霞,春风绽百花。
绿杨中禁路,朱戟五侯家。
草色金堤晚,莺声御柳斜。
无媒犹未达,应共惜年华。 -
16.《长安春望感怀》 宋·寇准
灞岸春波远,秦川暮雨微。
凭高正愁绝,烟树更斜晖。 -
17.《秋日与客入西安门达观内苑望辽后妆楼作长句》 明·刘天民
朝退过西苑,仙游历尚方。
彩云迷禁御,绮树隐萧墙。
玉圯联驰道,金铺锁洞房。
路看张锦遍,水识弃脂香。