-
1.《赠邻居袁明府》 唐·方干
隔竹每呼皆得应,二心亲熟更如何。
文章锻炼犹相似,年齿参差不校多。
雨后卷帘看越岭,更深欹枕听湖波。
朝昏幸得同醒醉,遮莫光阴自下坡。 -
2.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
3.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
4.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
5.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
6.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
7.《闻景仁迁居计昌为诗寄之》 宋·司马光
天衢名利场,尘泥继朝昏。
况兹辞荣久,厌苦车马喧。
慨然忽高举,翩若黄秸翻。
朝卖西城宅,暮理南行辕。 -
8.《和冯中戍炉边偶作》 宋·王禹偁
谁为东君掌青律,故将春日连人日。
春日雨丝暖融融,人日雪花寒栗栗。
雨雪寒暖苦不同,可比交情去就中。
仲咸拥炉发歌咏,古风泪破浇漓风。 -
9.《九月末风雨初寒二首》 宋·张耒
栗冽已戒候,阴淡达朝昏。
出门无所诣,幽斋谁与言。
尘埃群书积,兴至时一翻。
呼儿具枣栗,时亦赖芳樽。
老肌畏寒苦,幸此手足温。
窗间有旧笔,得句时复援。 -
10.《寄满子权》 宋·王令
子权今谓何,又不治简书。
子素赐我多,岂以此遂疏。
予亦如常时,病与贫相俱。
冉冉草没阶,客脚不踏庐。 -
11.《和陶渊明乞食诗一首》 宋·赵蕃
我生堕贫中,欲避将安之。
去年未是贫,假贷犹有辞。
亲朋戒今年,相与谢往来。
朝昏曷以度,半菽藜羹杯。
大笑不知悔,且和渊明诗。
儿曹相与语,我幸乏此才。 -
12.《插秧歌》 宋·刘学箕
农夫楫楫清波阔,秧稻茸茸森石发。
父儿呼唤手拔齐,千把万把根连泥。
四更乘月躇陇陌,晓烟渐散东方白。
归来吃得饭一盂,担到田头汗似珠。 -
13.《士贵要予赋水轮因广之幸率介卿同作兼呈郭宰》 宋·李处权
吴侬踏车茧盈足,用力多而见功少。
江南水轮不假人,智者创物真大巧。
一轮十筒挹且注,循环下上无时了。
四山开闢中沃壤,万顷秧齐绿云绕。 -
14.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
15.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
16.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
17.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
18.《与陈伯之书》 南北朝·丘迟
迟顿首陈将军足下:无恙,幸甚,幸甚!将军勇冠三军,才为世出,弃燕雀之小志,慕鸿鹄以高翔!昔因机变化,遭遇明主,立功立事,开国称孤。
朱轮华毂,拥旄万里,何其壮也!如何一旦为奔亡之虏,闻鸣镝而股战,对穹庐以屈膝,又何劣邪!寻君去就之际,非有他故,直以不能内审诸己,外受流言,沈迷猖蹶,以至于此。
圣朝赦罪责功,弃瑕录用,推赤心于天下,安反侧于万物。
将军之所知,不假仆一二谈也。 -
19.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
20.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。