-
1.《览镜喜老》 唐·白居易
今朝览明镜,须鬓尽成丝。
行年六十四,安得不衰羸。
亲属惜我老,相顾兴叹咨。
而我独微笑,此意何人知。 -
2.《秋朝览镜》 唐·薛稷
客心惊落木,夜坐听秋风。
朝日看容鬓,生涯在镜中。 -
3.《正朝览镜作》 唐·刘长卿
憔悴逢新岁,茅扉见旧春。
朝来明镜里,不忍白头人。 -
4.《同张侍御宴北楼》 唐·储光羲
今之太守古诸侯,出入双旌垂七旒。
朝览干戈时听讼,暮延宾客复登楼。
西山漠漠崦嵫色,北渚沉沉江汉流。 -
5.《寄赠田仓曹湾》 唐·杨巨源
芳兰媚庭除,灼灼红英舒。
身为陋巷客,门有绛辕车。
朝览夷吾传,暮习颍阳书。
眄云高羽翼,待贾蕴璠玙.
缨弁虽云阻,音尘岂复疏。
若因风雨晦,应念寂寥居。 -
6.《寄赠田仓曹湾》 唐·杨衡
芳兰媚庭除,灼灼红英舒。
身为陋巷客,门有绛辕车。
朝览夷胡传,暮习颍阳书。
盻云高羽翼,待贾蕴璠玙.
缨弁虽云阻,音尘岂复疏。
若因风雨晦,应念寂寥居。 -
7.《远游》 明·石珝
君之出矣,游如之何?朝览冀野,夜浮滹沱。
帝子不逢,中流扬歌。
高鸟堕云,游鳞溯波。
曷发昆仑?曷濯洧盘?禾黍蔽野,童欣耄欢。
新声在梁,清酒在尊。
聊以永日,以抒忧烦。 -
8.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
9.《兰陵秋夕》 明·张和
月砌啼秋蛩,风枝起夜禽。
洗愁镫下酒,惜别梦中心。
露重惊寒早,更长觉漏沉。
明朝览青镜,玄鬓有霜侵。 -
10.《句曲秋日郊居杂兴(十首)》 明·杨基
茅屋人归后,荒村更异乡。
树寒乌绕月,江冷雁啼霜。
影赖灯相续,愁缘酒在忘。
明朝览青镜,白发几多长。
¤ -
11.《览镜》 唐·沈佺期
霏霏日摇蕙,骚骚风洒莲。
时芳固相夺,俗态岂恒坚。
恍忽夜川里,蹉跎朝镜前。
红颜与壮志,太息此流年。 -
12.《览镜(一作李嗣宗诗)》 唐·李崇嗣
岁去红颜尽,愁来白发新。
今朝开镜匣,疑是别逢人。 -
13.《冬日游览》 唐·王维
步出城东门,试骋千里目。
青山横苍林,赤日团平陆。
渭北走邯郸,关东出函谷。
秦地万方会,来朝九州牧。
鸡鸣咸阳中,冠盖相追逐。
丞相过列侯,群公饯光禄。
相如方老病,独归茂陵宿。 -
14.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
15.《西蜀旅舍春叹,寄朝中故人呈狄评事》 唐·岑参
春与人相乖,柳青头转白。
生平未得意,览镜私自惜。
四海犹未安,一身无所适。
自从兵戈动,遂觉天地窄。 -
16.《奉和圣制登朝元阁》 唐·钱起
六合纡玄览,重轩启上清。
石林飞栋出,霞顶泰阶平。
拂曙銮舆上,晞阳瑞雪晴。
翠微回日驭,丹巘驻天行。 -
17.《贾员外处见中书贾舍人巴陵诗集览之怀旧代书寄赠》 唐·独孤及
海岸望青琐,云长天漫漫。
十年不一展,知有关山难。
适逢阮始平,立马问长安。
取公咏怀诗,示我江海澜。 -
18.《御制雨后出城观览,敕朝臣已下属和》 唐·司空曙
上上开鹑野,师师出凤城。
因知圣主念,得遂老农情。
陇麦垂秋合,郊尘得雨清。
时新荐玄祖,岁足富苍生。 -
19.《览外生卢纶诗,因以示此》 唐·韦渠牟
卫玠清谈性最强,明时独拜正员郎。
关心珠玉曾无价,满手琼瑶更有光。
谋略久参花府盛,才名常带粉闱香。
终期内殿联诗句,共汝朝天会柏梁。 -
20.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。