-
221.《投宿山家》 明·徐勃
清流抱孤村,秋意澹林木。
水急衡板桥,山空响飞瀑。
残叶水边黄,危峰天际矗。
日暮何处归,人烟在修竹。 -
222.《夜行安山道中》 明·徐阶
木落境萧萧,残灯照寂寥。
病惊时日暮,愁厌客途遥。
急涧听逾响,荒村语不嚣。
月明如有意,深夜伴归桡。 -
223.《下岭樵歌》 明·许继
石磴缘苍苍,负薪下层峭。
歌声相应发,山木闪残照。
近惊幽谷响,远答清猿啸。
欸乃江上音,烟波岂同调。 -
224.《答颜惟乔》 明·薛蕙
俗纷倦城肆,放浪怀林莽。
命赏来芳讯,探奇协幽想。
萧条南苑际,中夏犹凄爽。
雨霁绿泉生,风惊白云上。 -
225.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
226.《新秋东郊游瞩》 明·俞允文
高斋散凉气,秋郊欣遐瞩。
旷岭赴遥波,清云响疏木。
日入会田作,荒蹊锄钩涘。
孤村生夕烟,新苔入鸣犊。
归来无余物,山月乱简牍。 -
227.《还山杂咏》 明·湛怀法师
净扫松门坐绿苔,水声逗石响奔雷。
忽惊野鹿驱烟过,又见昏鸦驾日回。
曲木全支衰草住,矮檐半向夕阳开。
山林未乏忘形友,日与孤云自往来。
¤ -
228.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
229.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
(册4卷125页1245d)
与世澹无事。
自然江海人。
侧闻尘外游。 -
230.《燕子龛禅师》 唐·王维
〔一本有咏字〕
山中燕子龛。
路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈。 -
231.《栖贤三峡桥》 宋·苏轼
吾闻太山石,积日穿线溜。
况此百雷霆,万世与石斗。
深行九地底,险出三峡右。
长输不尽溪,欲满无底窦。 -
232.《二十七日自阳平至斜谷宿于南山中蟠龙寺》 宋·苏轼
横槎晚渡碧涧口,骑马夜入南山谷。
(音浴。
)谷中暗水响泷泷,岭上疏星明煜煜。
寺藏岩底千万仞,路转山腰三百曲。 -
233.《次韵子由柳湖感物》 宋·苏轼
忆昔子美在东屯,数间茅屋苍山根。
嘲吟草木调蛮獠,欲与猿鸟争啾喧。
子今憔悴众所弃,驱马独出无往还。
惟有柳湖万株柳,清阴与子供朝昏。 -
234.《连日与王忠玉张全翁游西湖访北山清顺道潜二》 宋·苏轼
北山非自高,千仞付我足。
西湖亦何有,万象生我目。
云深人在坞,风静响应谷。
与君皆无心,信步行看竹。 -
235.《李氏园(李茂贞园也,今为王氏所有·)》 宋·苏轼
朝游北城东,回首见修竹。
下有朱门家,破墙围古屋。
举鞭叩其户,幽响答空谷。
入门所见夥,十步九移目。 -
236.《舟中听大人弹琴》 宋·苏轼
弹琴江浦夜漏水,敛衽窃听独激昂。
风松瀑布已清绝,更爱玉佩声琅珰。
自従郑卫乱雅乐,古器残缺世已忘。
千家寥落独琴在,有如老仙不死阅兴亡。 -
237.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
238.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
239.《寄题汉中新作南楼二首》 宋·范成大
甲子周天事好还,关河响动剑光寒。
秦川草木多如荠,时倚楼阑直北看。 -
240.《净慈显老为众行化,且示近所写真,戏题五绝》 宋·范成大
孤云野鹤本无求,刚被差充粥饭头。
担负一蒫牙齿债,钟鸣鼓响几时休。
冒雪敲冰乞米回,斋堂如海钵单开。
众中若有知恩者,一粒何曾咬破来?